MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar özetle ... ili, ... ilçesi, ... köyü 101 ada 2 sayılı parselin yer olarak ... köyüne ait olan sınır içerisinde olduğunu ancak bu sınırın kadastro yetkili elemanları tarafından yapılan inceleme sırasında sehven veya yanlışlıkla ... köyü sınırlarına dahil edilmeyip ... köyü sınırlarına dahil edildiğini, bu nedenle yapılan kadastro tespitinin iptal edilmesi ile 101 ada 2 sayılı parselin ... köyü sakinleri adına tespit edilmesini dava ve talep etmişlerdir. Davalılar ise özetle, davacıların söz konusu parselin ... köyüne ait olduğu yönündeki iddialarının açıkça yasal dayanaktan yoksun bulunduğunu bu sebeple davanın reddedilmesi gerektiğini belirtmişlerdir.
... Kadastro Müdürlüğü ve ... Tapu Müdürlüğünden; ... köyü 101 ada 2 sayılı parsel ve komşu parseller hakkındaki bilgi ve krokiler istenmiş, buna cevaben de ... köyüne ait sadece 101 ada 1 sayılı parselin kayıtlarda olduğunu 101 ada 2 sayılı parselin kayıtlarda olmadığı cevabı verilmiştir.
Mahkeme; davanın reddine, 101 ada 2 nolu parsel dava konusu edilmiş ise de ilk celsede böyle bir parselin bulunmadığı yanlış parsele dava açıldığı anlaşılmış olup, 6100 sayılı HMK m. 114/1-h de düzenlenen "hukukî yararın bulunması" dava şartının gerçekleşmemesi nedeniyle bu parsel yönünden karar verilmesine yer olmadığı kararı verilmiş; hüküm, davalı ... tarafından, lehlerine vekâlet ücretine hükmedilmemesi sebebiyle temyiz edilmiştir.
3402 sayılı Kadastro Kanununun 31. maddesi gereğince, avukat veya dava vekili ile takip edilen davalarda vekâlet ücreti; davanın önemi, vekilin sarf ettiği emek, tarafların davada iyi niyetle hareket edip etmediği, hak ve eşitlik kuralları gözönünde tutularak maktuan takdir ve tayin olunur. Şu kadar ki, takdir edilecek vekâlet ücretinin miktarı, keşif yapılmışsa, taşınmaz malın değerine göre avukatlık ücret tarifesinin tayin ettiği nispi vekâlet ücreti sınırlarının üstünde olamaz.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre, mahkemece davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; davalı ... lehine 3402 sayılı Kanunun 31. maddesi gereğince vekâlet ücreti takdir edilmesi gerekirken yerel mahkemenin bu hususda karar vermemesi hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, "Vekille temsil edilen davalı ... lehine takdiren 200.-TL vekâlet ücretinin davacılardan alınarak davalı Hazineye verilmesine" ibaresinin yazılarak düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA 15/02/2016 günü oy birliğiyle karar verildi.