MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıkların suçta kullandıkları aracın sahibi olan ...’in hazırlık aşamasındaki beyanında, suç tarihinde aracı sanık ...’a verdiğini ifade ettiği, olay anına ilişkin kamera görüntülerinde kasayı yerinden aldığı görülen şahsın sanık ... olduğunu teşhis ettiği, yine hazırlık aşamasında beyanına başvurulan tanık ...’ın da ... aracının anahtarını sanığa verdiği esnada yanlarında bulunduğunu ifade ettiği, katılan ...’in, çalınan kasada muhafaza ettiği yedek araç anahtarının sanık ...’ın ikametinde yapılan arama sonucunda peçeteye sarılı vaziyette saksının dibinde bulunduğu, duruşma esnasında olay anına dair görüntülerin izlenmesinden kasayı bulunduğu yerden alan şahsın sanık ...’a benzediğinin tespit edildiği, diğer sanık ...’ın hazırlıktaki ve bozma sonrası mahkeme huzurundaki detaylı savunmasında, suçu sanık ...’la birlikte işlediklerine ilişkin ifadeleri ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, atılı suçların sanıklar tarafından işlendiği hususunda tereddüt bulunmadığı anlaşıldığından, sanık ... yönünden tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
T.C. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234. ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasa"nın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı ve lehe bozma sonrası yapılan sanıkların sebebiyet vermediği yargılama giderinin sanıklardan tahsil edilemeyeceği gözetilmeden, bozma sonrası yargılama gideri ve zorunlu müdafi ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve müdafilerinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, "Bozma ilamından önceki yargılama giderlerinin sanıklardan payları oranında tahsiline, bozma sonrası yargılama giderleri ile zorunlu müdafi ücretinin Hazine üzerinde bırakılmasına" cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.