MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyete dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Mahkemece sanık ...’ın kutu kola şişesi ile mağdur ...’a yönelik kasten yaralama eylemini gerçekleştirmediği, sanığın el ve yumruk ile mağduru yaraladığı kabul edilen olayda, mağdur ... her ne kadar kovuşturma aşamasında şikayetçi olup, davaya katılmak istemiş ve katılmasına ilişkin karar verilmiş ise de, 02.04.2015 tarihli kollukta alınan beyanında bu olaydan dolayı kimseden şikayetçi olmadığını beyan etmiş olup, sanık ...’ın 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi uyarınca üzerine atılı kasten basit yaralama suçunun takibinin şikayete bağlı olduğu ve mağdur ...’in de kollukta sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiği anlaşıldığından, sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği hususu da sorularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeksizin, eksik araştırma ile yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine dair karar verilmesi,
Kabule göre;
2) Sanık hakkında silahla basit kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK"nin 86/2 ve 86/3-e maddeleri uyarınca cezalandırılması istemi ile kamu davası açıldığı ve bu suç uzlaşma kapsamında olmadığından uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı, kovuşturma aşamasında ise sanık hakkında kasten yaralama eylemini silahtan sayılan kutu kola şişesi ile işlediğine dair delil bulunamadığından, eylemini el ve yumruk ile gerçekleştirdiği kabul edilerek, sanığın TCK’nin 86/2. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi karşısında, sanığın üzerine atılı basit kasten yaralama suçunun uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla, CMK"nin 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma hükümlerinin uygulanması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi zorunluluğunun gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 16.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.