MAHKEMESİ : Mersin 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/04/2012
NUMARASI : 2011/190-2012/156

Dava dilekçesinde, E. Y.."in nüfus kaydının iptali istenilmiştir. Mahkemece görevsizlik kararı verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacılar vekili dava dilekçesinde, Z.K.."ın davalı Hasan ve G.. K.. çocuğu olarak doğduğunu ve onların hanesine nüfusa tescil edildiğini, daha sonra yurt dışına gönderebilmek için yaşının küçük olması gerektiği düşüncesi ile bu kez de farklı bir doğum tarihi ile davacılar çocuğu olarak E.Y.. adı ile tescil edildiğini, davacılar hanesine usulsüz olarak tescil edilen, E.Y.. kaydının iptal edilerek nüfus kaydının düzeltilmesini istemiştir. Mahkemece, nüfus kaydında çocuk ile babası olarak görünen erkek arasında kurulmuş bulunan soybağının iptalini amaçladığını bu nedenle davanın soybağının reddine yönelik olduğu, soybağının reddi davalarının da aile mahkemesinde görüleceği gerekçesi ile mahkemenin görevsizliğine karar verilmiştir.
Dosyada mevcut doğum bildirim formuna göre E. Y.."in baba H.. Y.. ile anne C.. Y.."in evliliği devam ederken 10.07.1996 tarihli beyana göre evlilik içinde, 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanunu"nun uygulanmasına ilişkin Yönetmeliğin 22 ve 27.maddesiyle 4721 sayılı TMK. nun 285. maddesine göre nüfusa tescil edildiği anlaşılmıştır. Davacılar vekili bu davada, E. Y.."in Hasan ve Cevahir çocuğu olmadığı halde yanlış beyana dayalı olarak onların çocuğu gibi tescil edildiğini bildirerek bu hanedeki nüfus kaydının iptalini istemiştir.
Dava usulsüz tescile dayalı, gerçek durumu göstermeyen nüfus kaydının düzeltilmesine ilişkin olup, 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanunu"nun 36. maddesine göre asliye hukuk mahkemesi görevlidir. Mahkemece işin esasına girilerek tarafların gösterdiği ve hakim tarafından resen gözetilecek kanıtlar toplanıp sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken mahkemenin görevsizliğine karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.