Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Her iki sanık hakkında; TCK’nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-
4.maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... müdafiinin ve sanık ...’un ölenin kusurlu olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık ...’ın olayın meydana geldiği ... ... ait iş yerinin sorumlu müdürü olarak görev yaptığı, sanık ...’un ise hurda yüklü kamyonun sürücüsü olduğu, ölen ...’ın bu işyerine zaman zaman hurda getirdiği, olay günü ölen ...’in güvenlikçilerin denetiminde yaya olarak işyerine girdiği, iş yerine girişte, gelen sürücüleri ve vatandaşları ikaz amaçlı iş güvenliği ile ilgili levhaların görünür bir şekilde asılı olduğu, alana girişte sağ tarafta misafir bekleme salonu ve salonun arkasında yük kantarının ve kantarın solunda kalan kısımda üst üste yükletilmiş hurda yığınlarının bulunduğu, ölenin yayaların girmesi yasak alana, güvenlikçilerin ikazına rağmen girdiği ve yük boşaltmak için sıra bekleyen sanık ... idaresindeki kamyonun geri manevrası sonucu hayatını kaybettiği olayda; hükme esas alınan 15.09.2014 tarihli bilirkişi raporunun üçüncü sayfasında “ ....sanık ... işveren vekili konumundadır, iş güvenliği levha ve ikaz tabelaları olmasına ve misafir salonu bulunmasına rağmen ölen yaya yine de işyerinin tehlikeli bölümlerine girebilmiştir....” ifadelerine rağmen, sanık ...’in kusuru yönünden, işyerindeki görev ve sorumlulukları belirlenip, bu olayın meydana gelmemesi için ne gibi bir tedbir alması gerektiği, diğer sanık ... yönünden de kusurunun tespiti açısından, iş güvenliği uzmanlarından oluşacak bilirkişi heyetinden rapor alınmak suretiyle sanıkların hukuki durumlarının buna göre takdir ve tayin edilmesi gerekirken, yazılı şekilde eksik inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ... müdafii ve sanık ..."un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.