MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükümlü hakkında Milas (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 03.07.2009 tarih ve 2008/1771 Esas - 2009/1068 Karar sayılı ilamı ile; eşe ve alt soya karşı kasten basit yaralama suçlarından verilen kısa süreli hapis cezalarının 5237 sayılı TCK"nin 50/1-f maddesi uyarınca “kamu hizmetinde çalıştırılma" seçenek tedbirine çevrilmesine karar verildiği ve kararın temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 15.01.2013 tarih ve 2011/43940 Esas - 2013/448 Karar sayılı ilamı ile hükümlerin "onanmasına" karar verilmesi suretiyle kesinleştiği,
Sanığın seçenek yaptırımların gereklerini yerine getirmemesi nedeniyle infaz dosyasının kapatılarak mahkemesine gönderilmesi üzerine, sanık hakkında "5237 sayılı TCK"nin 50/6. maddesi uyarınca seçenek yaptırımların 5 ay hapis cezaları" olarak tamamen infazına dair Milas 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.03.2015 tarih ve 2014/117 Esas - 2015/141 Karar sayılı kararının verildiği ve bu kararın da Dairemizin 16.12.2015 tarih ve 2015/25650 Esas - 2015/35988 Karar sayılı kararı ile; infaza yönelik olması nedeniyle itiraz kanun yoluna tabi olduğundan itiraz merciince incelenmek üzere mahalline gönderildiği,
İtiraz mercii olan Bodrum Ağır Ceza Mahkemesinin 25.01.2016 tarih ve 2016/71 D. İş sayılı kararı ile de, Manisa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin söz konusu aynen infaz kararının "ortadan kaldırılmasına" dair karar verildiği, bunun üzerine hükümlünün tedbire uymaması hususunun yeniden değerlendirilmesi için mahkemenin 2016/79 Esasına kaydedilen dosyada yapılan değerlendirme sonucunda; hükümlerin "aynen infazına" ya da "kamu hizmetinde çalıştırılma tedbirlerinin devamlarına" karar verilmesi gerekirken,
Yargıtay denetiminden geçerek kesinleşmiş hükümler olmasına rağmen, hükümlü hakkında yeniden TCK"nin 86/2, 86/3-a, 62, 50/1-f ve 50/6. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına ilişkin kararlar verildiği, bu aşamada verilen bu kararların da infaza ilişkin olması nedeniyle temyiz kabiliyetleri bulunmayıp 5275 sayılı CGİK"nin 98 ve 101/3. maddeleri gereğince itiraz kanun yoluna tabi olduğundan, 5271 sayılı CMK"nin 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, hükümlünün 16.06.2016 tarihli dilekçesinin itiraz niteliğinde kabul edilerek, itiraz mercii tarafından incelenmek üzere dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.