MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


Davalı ... Hiz. İnş. Pey. Nak. Gıda Taah. San. Ltd. Şti. Temyizi Yönünden;
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun geçici 1. maddesi uyarınca, yürürlüğü devam eden, 5308 sayılı Kanun"la değişikliğe uğramadan önceki 8. maddesi hükmü uyarınca, iş mahkemesinden verilen kararlar, yüze karşı verilmişse tefhimi, yoklukta verilmiş ise tebliği tarihinden itibaren sekiz gün içinde temyiz olunabilir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 321. maddesinin 2. fıkrasında, "Kararın tefhimi, mahkemece hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklanması ile gerçekleşir. Ancak zorunlu hallerde, hakim bu durumun sebebini de tutanağa geçirmek suretiyle, sadece hüküm özetini tutanağa yazdırarak kararı tefhim edebilir. Bu durumda gerekçeli kararın en geç bir ay içinde yazılarak tebliğe çıkartılması gerekir." hükmü düzenlenmiştir. Bu sebeple, basit yargılamada 6100 sayılı Kanun"un 297/2. maddesindeki unsurları taşıyan hükmün, 6100 sayılı Kanun"un 321. maddesi uyarınca gerekçeli olarak açıklanması zorunludur.
Tebligat Yasasının 10 uncu maddesi gereğince tebligat, tebliğ yapılacak şahsın bilinen en son adresinde yapılır. Bununla birlikte, kendisine tebliğ yapılacak kişinin müracaatı veya kabulü şartıyla her yerde tebligat yapılması olanaklıdır. 6099 sayılı Yasayla bu maddeye eklenen ikinci fıkraya göre, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya herhangi bir nedenle tebligatın yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilip tebligat buraya yapılacaktır.
Tebligat Kanununun 12 nci ve 13 üncü maddeleri uyarınca, tüzel kişilere tebliğ yetkili temsilcilerine, bunlar birden fazla ise yalnız birine yapılır. Temsile yetkili kişinin herhangi bir nedenle tebliğ yapıldığı sırada işyerinde bulunmaması veya bizzat alamayacak durumda olması halinde, kendisinden sonra gelen bir kimse veya evrak müdürüne, bu da olanaklı değilse, tüzel kişinin o yerdeki memur veya işçilerinden birine yapılmalıdır. Bu sıraya uyulması yasal zorunluluk olup, aksi takdirde tebligat usulsüz sayılacaktır. Tüzel kişiliği olmayan, ancak 4857 sayılı İş Kanununun 2 nci maddesi anlamında işveren sıfatını taşıyan kamu kurum ve kuruluşları adına çıkarılan tebligatın, kurumun yetkili temsilcisine yapılması gerekir
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun “Hükmi şahıslara ve ticarethanelere tebligat” başlıklı 12. maddesine göre “Hükmi şahıslara tebliğ, salahiyetli mümessillerine, bunlar birden ziyade ise, yalnız birine yapılır. Bir ticarethanenin muamelelerinden doğan ihtilaflarda, ticari mümessiline yapılan tebliğ muteberdir.” Yine aynı kanunun 13. maddesine göre de “Hükmi şahıslar namına kendilerine tebliğ yapılacak kimseler her hangi bir sebeple mütat iş saatlerinde iş yerinde bulunmadıkları veya o sırada evrakı bizzat alamıyacak bir halde oldukları takdirde tebliğ, orada hazır bulunan memur veya müstahdemlerinden birine yapılır.”
Tebligat Kanununun uygulanmasına dair yönetmeliğin 21. maddesine göre de “ (1) Tüzel kişiler adına tebligatı almaya yetkili kişiler, herhangi bir sebeple mutat iş saatlerinde işyerinde bulunmamaları veya o sırada evrakı bizzat alamayacak bir halde olmaları durumunda tebliğ, tüzel kişinin o yerdeki sürekli çalışan memur veya müstahdemlerinden birine yapılır. (2) Ancak, kendisine tebliğ yapılacak memur veya müstahdemin, tüzel kişinin o yerdeki teşkilatı veya personeli içinde görev itibariyle tebligatın muhatabı olan tüzel kişinin temsilcisinden sonra gelen bir kimse veya evrak müdürü gibi esasen bu tür işlerle görevlendirilmiş bir kişi olması gereklidir. (3) Bu kişilerin de bulunmaması halinde, bu husus tebliğ mazbatasında belirtilir ve tebliğ, o yerdeki diğer bir memur veya müstahdeme yapılır.”
Somut olayda, davalılardan ... Temizlik Hiz. İnş. Pey. Nak. Gıda Taah. San. Ltd. Şti. yargılama boyunca vekille temsil edilmemiş olup dava dilekçesi, bilirkişi raporu da dahil tüm tebligatlar şirket adresinde imzaya yetkili olduğunu beyan eden ve ticaret sicil gazetesine göre şirket ortağı olan ... imzasına tebliğ edilmiş ve en son gerekçeli kararda yine şirket adresinde ... imzasına 13.06.2015 tarihinde tebliğ edilmiştir. Akabinde davalı şirket vekili olduğunu beyan ederek 19.08.2015 tarihli dilekçe ile vekil sıfatı ile gerekçeli kararın kendisine tebliğ edilmesi gerektiğini beyan eden vekile mahkemece yeniden 31.08.2015 tarihinde gerekçeli karar tebliğ edilmiş ve 07.09.2015 tarihinde de süre tutum dilekçesi verilerek davalı şirket tarafından karar temyiz edilmiş ise de gerekçeli kararın Tebligat Kanunu hükümlerine uygun olarak 13.06.2015 tarihinde şirket adresinde şirket ortağı olan ... imzasına tebliğ edildiğinin anlaşıldığı , temyiz talebinin ise 07.09.2015 tarihinde sekiz günlük temyiz süresi geçirildikten sonra yapıldığı, nispi temyiz harcının da yatırılmadığı anlaşıldığından; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 432. maddesi gereğince, süre aşımı sebebiyle davalı ... Taah....Ltd.Şti.. nin temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine,
2-Davalı Bakanlık temyizine gelince;
a) Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı Bakanlık vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
b) 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi Genel Bütçeye dahil idarelerin bu Kanunun 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerinin harçtan müstesna olacağı belirtilmiştir.
Somut olayda davalı Bakanlık harçtan muaf olmasına rağmen, hüküm kısmının “6” numaralı bendinde harçlardan ve ” 7” numaralı bendinde davacı yanca yatırılan harç dahil yargılama giderlerinden diğer davalı ile birlikte müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulmuş olması hatalı olup bozma sebebi ise de; bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: 1-Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 6. bendinin çıkarılarak yerine;
“6-Kabul edilen dava değeri üzerinden hesap edilen 1,000,45-TL"den davacı tarafından yapılan peşin ve ıslah harcı toplamı 256,39.-TL"nin mahsubu ile eksik kalan bakiye 744,06-TL harcın davalı Bakanlık harçtan muaf olduğundan davalı şirketten alınarak HAZİNEYE GELİR KAYDINA, 288,22 TL harcın ise davalı şirketten alınarak davacıya verilmesine ”;
2-Hüküm fıkrasının 7. bendinin çıkarılarak yerine;
“7- Davacı tarafça sarf edilen bilirkişi ücreti, davetiye, müzekkere ve posta giderleri toplamı 495,00 TL yargılama giderinden, davanın kabul ve red oranına göre hesap edilen 464,31 TL yargılama giderinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Sağlık Bakanlığı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 05.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.