MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ



Taraflar arasında görülen davada ... 14. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 20/01/2015 tarih ve 2014/354-2015/20 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin murisi ..."in 13.10.1971 tarihinde 100.000 TL tutarında davalı bankada hesap açtığını, hesap cüzdanına 11.06.1976 tarihli son hesap hareketinde 239.000 TL yazıldığını, ayrıca çizgi ile kapatılarak 1.568.829,62 TL rakamının konulduğunu, murisin 1980 yılında vefat ettiğini, 13.10.2006 tarihinde de bakiye 11.289,28 TL olarak hesap açılışının yapıldığını ve hesabın muris adına devam ettiğini, ancak bu miktarı kabul etmelerinin mümkün olmadığını ileri sürerek şimdilik 5.000 TL"nin en yüksek mevduat faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili 17.05.2013 tarihinde 120.000 TL üzerinden harcı ikmal etmiştir.
Davalı vekili, bir kısım davacıların 29.03.2012 tarihinde müvekkiline başvurarak murisin hesabının akıbetini öğrenmek ve parayı çekmek istediklerini, iştirak halinde mülkiyet kuralları gereği tüm mirasçıların birlikte müracaatı koşulları oluşmadığından ve şubedeki hesabın murise ait olup olmadığı tespit edilemediğinden ödemenin yapılmadığını, bakiye kısmına yazılan miktarın kim tarafından ve ne zaman yazıldığı belli olmadığından bu tutarı kabul edemeyeceklerini, 10 yıllık belge saklama yükümlerinin dolduğunu, hesap bakiyesinin 25.158,80 TL olduğunu, 25.158,80 TL"yi ödemeye hazır olduklarını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, idda, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, muris adına kayıtlı 259 no"lu hesaba ait 827962 numaralı vadeli mevduat hesap cüzdanı ve davalı bankaya ait 41824 numaralı hesap ekstresine göre 11.06.1976 tarihinde 239.000 TL olan ana paranın, 16.12.2012 dava tarihi arasında bir yıl vadeli mevduat faiz oranları üzerinden davalı bankaca tahakkuk ettirlen işlemiş faizleri ile birlikte 27.376,69 TL"ye baliğ olduğu, dava tarihi itibariyle davacıların 27.376,69 TL alacaklı bulundukları, davalı bankanın TCMB"e bildirdiği en yüksek faiz oranlarının altında kalacak şekilde bir yıl vadeli mevduat hesaplarına fiilen uyguladığı oranların esas alınması gerektiği, bu itibarla davacıların en yüksek mevduat faizi uygulanması talebinin yerinde görülmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 27.376,69 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp veraset ilamındaki hisseleri oranında davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 1.402,60 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 29/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.