MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28.10.2014 tarih ve 2014/47-2014/203 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 01 ve 02 sınıflarda ... nezdinde tescilli olan 2003/13131 sayılı “...+şekil” ibareli markasının davalı tarafça haksız olarak kullanıldığını, davalıya ait aynı sınıflarda kayıtlı 2006/49476 sayılı "... SİLİKONLU İÇ CEPHE BOYASI ibareli markasındaki esaslı unsurun da ... ibaresi olduğunu bu nedenle boya satın olan orta düzeyli tüketiciler nezdinde karıştırılma ihtimali yaratacak bir benzerlik bulunduğunu ileri sürerek, davalının 2006/49476 sayılı markasının hükümsüzlüğünü ve ... sicilinden terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, 5 yıllık hak düşürücü sürenin dolduğu, müvekkiline ait marka ile davacı markası arasında benzerlik bulunmadığını, davacının markasının esas unsurunun “...” ibaresi ve “...” şekil unsuru olduğunu, “...” ibaresinin ise tali unsur olduğunu, müvekkilinin markası ile davacının markasının görsel ve genel bütünlük bakımından farklı olduğunu, ... nezdinde ... ibaresini içeren 133 adet tescilli marka bulunduğunu, dava dışı firmalara ait bu markaların bir kısmının davacının üstün hak sahibi olduğunu iddia ettiği ... şekil ibareli markasının da tescilli olduğu 01 ve 02 sınıflarda tescilli olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davalıya ait “... SİLİKONLU İÇ CEPHE BOYASI” markası ile davacıya ait “...” markası karşılaştırıldığında, markaların esas unsuru “...” ibaresi olduğu, ortalama tüketici kitlesi nezdinde iki marka arasında aynı işletmeden geldiği, birbirinin devamı nitelikte markalar olduğu şeklinde intiba uyandırabileceği her iki markanın aynı sınıflarda tescilli olup, karıştırılma ihtimali bulunduğu, davalı markasının tescil tarihi dikkate alındığında henüz hak düşürücü sürenin dolmadığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile davalı tarafa ait 2006/49476 sayılı markanın hükümsüzlüğüne, ... kayıtlarından terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 28.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.