Malullük Aylığı - Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2009/975 Esas 2010/801 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi 2009/975 E., 2010/801 K.

21. Hukuk Dairesi 2009/975 E., 2010/801 K.

• MALULLÜK AYLIĞI

• 5510 S. SOSYAL SİGORTALAR VE GENEL SAĞLIK SİGORTASI KANUNU [ Madde 95 ]

"İçtihat Metni"

Davacı, çalışma gücünü 2/3 oranında kaybettiğinin ve yeniden malüllük aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine karar verilmesini istemiştir.

Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.

Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi M.... Y.... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,

2-Davacı, çalışma gücünü 2/3 oranında kaybettiğinin ve malullük aylığının kesildiği tarihten itibaren ödenmesi gerektiğinin tespiti ile biriken aylıkların yasal faizi ile birlikte davalı kurumdan tahsilini istemiştir.

Mahkemece, davanın kabulü ile; kesilen aylığın 01/12/2003 tarihinden itibaren yeniden bağlanmasına, birikmiş aylıklarının kesilme tarihinden itibaren uygulanacak yasal faizi ile birlikte davalı kurumdan alınarak davacıya verilmesine, karar verilmiştir.

Dosyadaki kayıt ve belgelerden, SSK Genel Müdürlüğü Malüliyet Dairesi Başkanlığın"ca verilen 03.10.2001 tarihli kararda, davacının çalışma gücünü 2/3 oranında kaybettiği, başkasının bakımına muhtaç olmadığı, kontrol kaydı gerektiğinin bildirildiği,bu kararla davacıya 02.11.2002 tahsis talep tarihini takip eden aybaşı olan 01.12.2001 tarihinden itibaren malüliyet aylığı bağlandığı, yapılan kontrol muayenesi sonucunda verilen 12.01.2004 tarihli kararda, davacının çalışma gücünü 2/3 oranında kaybetmediğinin bildirildiği ve davacıya bağlanan malüliyet aylığının kesildiği, S.S. Yüksek Sağlık Kurulunun 09.11.2004 tarihli raporunda, davacının 2/3 oranında çalışma gücünü kaybetmemiş olduğunun tesbit edildiği, Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulunun 23/05/2007 tarihli raporunda göre,meslek grup numarası bildirilmemekle meslek grubu ,grup (1) kabul edilerek, davacının 1992 yılında geçirmiş olduğu kaza nedeniyle %74,0 oranında meslekte kazanma gününü kaybettiğinin tesbit edildiği, Ankara Üniversitesi Dahili Tıp Bilimleri Bölümü Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığının 06/05/2008 tarih ve 208 sayılı raporunda da davacının vücut genel çalışma gücünden % 74 ( yüzde yetmişdört) oranında kaybettiğinin tespit olunduğu,Adli Tıp Genel Kurulundan rapor alınmadığı anlaşılmıştır.

Davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Yasa"nın 95. maddesidir. Anılan maddeye göre, "Bu Kanun gereğince, yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, çalışma gücü kaybı, geçici iş göremezlik ödeneklerinin verilmesine ilişkin raporlar ile iş kazası ve meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücü veya çalışma gücü kaybına esas teşkil edecek sağlık kurulu raporlarının usul ve esaslarını, bu raporları vermeye yetkili sağlık hizmeti sunucularının sahip olması gereken kriterleri belirlemeye, usulüne uygun olmayan sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeleri düzenleyen sağlık hizmet sunucusuna iade edecek belirlenen bilgileri içerecek şekilde yeniden düzenlenmesini istemeye Kurum yetkilidir. Usulüne uygun sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeler ile gerekli diğer belgelerin incelenmesiyle; yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, vazife malullük derecesini, iş kazası veya meslek hastalığı sonucu tespit edilen meslekte kazanma gücünün kaybına veya meslekte kazanma gücünün kaybı derecelerine ilişkin usulüne uygun düzenlenmiş sağlık kurulu raporları ve diğer belgelere istinaden Kurumca verilen karara ilgililerin itirazı halinde, durum Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunca karara bağlanır.

Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usûl ve esaslar, Sağlık Bakanlığı ile Kurumun birlikte çıkaracağı yönetmelikle düzenlenir. Bu yasal düzenleme gereğince düzenlenen Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliği"nin 55. maddesine göre sigortalının malullük durumunun Kurumca yetkilendirilen Sağlık sunucularının sağlık kurulunca usulüne uygun düzenlenecek raporların Kurum Sağlık Kurulunca incelenmesi sonucu Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliğinde belirlenen usul ve esaslara göre tespit edileceği, anılan yönetmeliğin 5. maddesinde sigortalı ve hak sahiplerinin çalışma gücü oranlarının a) Sağlık Bakanlığı eğitim ve araştırma hastaneleri,

b) Devlet Üniversitesi, c) Türk Silahlı Kuvvetlerine bağlı asker hastaneleri, ç) sigortalıların ikamet ettikleri illerde (a), (b), (c) bentlerinde belirtilen hastanelerin bulunmaması durumunda Sağlık Bakanlığı tam teşekküllü hastanelerin yetkili olduğu, bildirilmiş, Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliğinin 56. maddesinde ise Kurum Sağlık Kurulunca verilen karara karşı yapılan itirazların Yüksek Sağlık Kurulunca inceleneceği bildirilmiştir.

Kural olarak Yüksek Sağlık Kurulunca verilen karar Sosyal Güvenlik Kurumunu bağlayıcı nitelikte ise de diğer ilgililer yönünden bir bağlayıcılığı olmadığından Yüksek Sağlık Kurulu Kararına itiraz edilmesi halinde inceleme Adli Tıp Kurumu giderek Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu aracılığıyla yaptırılmalıdır. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu"nun 28.06.1976 günlü, 1976/6-4 sayılı Kararı da bu yöndedir.

Somut olayda, Yüksek Sağlık Kurulu raporu ile Adli Tıp 3. İhtisas Kurulu raporu arasındaki çelişki, Adli Tıp Genel Kurulundan alınacak rapor ile giderilmeden eksik inceleme sonucu karar verilmesi isabetsizdir.

Öte yandan, Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşleri Yönetmeliğinin 21. maddesinde de iş kazasının meydana geldiği veya meslek hastalığının başladığı tarihte Kanunun 4-1/(a) ve (b) bentleri kapsamında çalışmakta olanların yapmakta olduğu işin sigortalının mesleği sayılacağı, Kurumun, bu mesleğin tespitinde sigortalının çalıştığı işyerinden alınacak belgeyi esas tutabileceği gibi, bu hususu Kurumun kontrol ve denetimle görevli memurları aracılığı ile inceletmeye ve buna göre karar vermeye yetkili olduğu, 22. maddesinde iş kazası veya meslek hastalığı sonucu meydana gelen arızalar sonucunda, sigortalının meslekte kazanma gücünün ne oranda azalacağına ilişkin hesaplamanın Meslekte Kazanma Gücü Kayıp Oranı Tespit Cetvelinde yer olan A, B, C, D ve E cetvellerine göre yapılacağı, 23. maddesinin (b) bendinde (B) cetveli listesinde önce sigortalının iş kolu, sonra bu iş kolu içindeki meslek veya iş çeşidinin bulunduğu, bunun karşısındaki meslek grup numarasının da bir yere yazıldığı, sigortalının meslek veya iş çeşidinin bu liste de bulunmaması halinde meslek veya işinin benzeri veya en yakınının esas alınacağı belirtilmiştir. Mahkemece davacının mesleği ve meslek grup nosu tesbit edilmeden rapor alınarak sonuca gidilmesi de doğru değildir.

Yapılacak iş, Davacının mesleğini ve meslek grup numarasını Kurumdan sormak,Yüksek Sağlık Kurulu raporu ile Adli Tıp 3. İhtisas Kurulu raporları arasındaki çelişkiyi,tesbit edilecek meslek grup nosu da dikkate alınarak, Adli Tıp Genel Kurulundan alınacak rapor ile gidermek ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.

Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 28.01.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.