MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 05.06.2014 günü oyçokluğuyla karar verildi

KARŞI OY

Davacı, haksız haciz nedeniyle uğradığı manevi zarar nedeniyle 23.000 TL tazminat istemiyle dava açmıştır.
Davalı, husumet itirazında bulunmuş ve haksız açılan davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece dava kısmen kabul ile davacı yararına 5.000 TL manevi tazminata hükmolunmuş, davacı tarafından manevi tazminatın miktarının az olduğu belirtilerek karar temyiz edilmiştir.
Dosyadaki belgelerden davacı ile davalı GSM şirketi arasında, düzenlenen kampanya dahilinde ve verilen taahhüt gereği, " ..." tarifesinden mobil internet hizmeti sunumu konusunda 29.09.2010 tarihinde abonelik sözleşmesi kurulduğu, ikinci faturanın ödenmesi sırasında taraflar arasında fatura bedelinin miktarı konusunda anlaşmazlık çıktığı, davacının kısmi ödeme talebinin davalı tarafından reddi üzerine davacı tarafından 14.04.2011 tarihinde Tüketici Sorunları Hakem Heyetine başvurularak gerek ikinci gerek bundan sonra tahakkuk ettirilen faturaların iptalinin ve kampanya harici bedel için borçlu olmadığının tespitinin istediği, bu başvuru incelenirken davalı şirketin davacı aleyhine 21.06. 2011 tarihinde ilamsız icra takibi yaptığı, Hakem Heyetince 04.07.2011 tarihinde faturaların iptali ve kampanya harici kısım yönünden aboneye gerekli bilgilendirilme yapılmadığından istemin kabulüne karar verilerek faturaların iptali ile kampanya bedeli kadar borçlu olduğunun tespitine karar verildiği, icra dosyasında ödeme emrinin davacıya 01.07.2011 tarihinde tebliğ edildiği, davacının icra dosyasına yasal itiraz süresi içerisinde kısmen itirazda bulunmuş, kısmen ödeme yapmış ise de, davalı şirket tarafından itiraz süresi dolmadan ve takip kesinleşmeden davacı aracı üzerine 06.07.2011 tarihinde ilk haczin konulduğu, haksız olarak konulan bu ilk haczin kaldırılmasından sonra davacı itirazı üzerine duran takibe ve taraflar arasında Tüketici Mahkemesinde Hakem Heyeti kararına itiraz davası sürmekte olmasına karşın davalı vekilince istenen haciz ile davacının evine hacze gidilerek 13.03.2012 tarihinde ikinci haczin tutanağa bağlandığı, eldeki davanın ise haksız olarak yapılan bu iki haciz işlemine dayalı olarak açıldığı anlaşılmaktadır.
Davalı şirket tarafından davacı aleyhine iki kez haksız yere haciz işlemi yapıldığı, bu haksız hacizlerin Yargıtay Üyesi konumunda bulunan davacının, komşuları ve yakınları nezdinde küçük düşürülerek kendini savunmak zorunda bırakıldığı, bu haksız haciz işlemlerinin kişilik hakkının korumasındaki değerlerden olan ve kişinin içinde yaşadığı toplum önünde saygınlığını simgeleyen şeref ve haysiyetine yönelik haksız eylem niteliğinde olduğu ve manevi tazminata hakkının kazanıldığı tartışmasızdır.

Kişilik hakkına saldırı nedeniyle hüküm altına alınacak manevi tazminatın miktarının belirlenmesinde saldırı teşkil eden eylem ve olayın özelliğini yani özel hal ve şartları, kusurun ağırlığı gibi unsurlar kararda tartışılmalı, Türk Medeni Kanunu 4. Maddesi gereği hukuka ve hakkaniyete uygun bir karar verilmelidir. Hükmedilecek miktar, zarar görende manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşımakta olup mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. Somut olayda olayın gelişim biçimi, haksız haciz işleminin birden fazla tekrarlanması ve yukarıda anılan ilkeler birlikte değerlendirildiğinde davacı yararına hükmolunan manevi tazminat, davacıda oluşan elem ve üzüntü, bozulan huzur ve azalan yaşama sevincini giderecek düzeyde bulunmayıp hükmolunan miktar azdır. Şu durumda davacı yararına daha üst düzeyde manevi tazminata hükmolunmak üzere kararın bozulması gereklidir.
Açıklanan nedenlerle davacı yararına daha üst düzeyde manevi tazminata hükmolunması gerektiğini düşündüğümüzden, sayın çoğunluğun yerel mahkeme kararının onanması yönündeki kararına katılamıyoruz. 05.06.2014