MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini İş Kanununun 24/II- (e) maddesi gereğince haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda; mahkemece 01.01.2009 tarihi sonrası dönem için davalı tarafından sunulan işe giriş çıkış kayıtlarına göre, bu tarihten önceki dönem için ise, giriş çıkış kayıtlarının düzensiz olması, bu kayıtların bir kısmında giriş ya da çıkış saatinin bulunmaması sebepleriyle tanık anlatımları da nazara alınarak hesaplama yapılmıştır.
Öncelikle belirtmek gerekir ki, davacı tanıklarının işverene karşı açtıkları aynı nitelikte davaları bulunmaktadır. İşyeri kayıtlarında işe giriş ya da işten çıkış saatinin gözükmediği tarihler yönünden, husumetli tanık anlatımlarına göre bu saatler 08.00 ve 21.00 olarak kabul edilmiştir. Ne var ki bu hesap yöntemi Dairemizce benimsenen ilkelere uygun düşmemektedir. Yalnız giriş çıkış saatlerini gösteren kayıtlardaki çalışma saatleri dikkate alınarak, günlük kanuni ara dinlenme süreleri mahsup edildikten sonra, tüm dönem için haftalık bazda ve kırkbeş saati aşan çalışmalar yönünden fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanmalıdır. Bu yöntemle yapılacak değerlendirmeden sonra temyiz eden davalı lehine oluşan usuli kazanılmış haklar korunarak hüküm kurulmalıdır. Yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.11.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.