MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen tedbir nafakası davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava; ayrı yaşamda haklılık olgusuna dayalı olarak boşanma davasından bağımsız olarak açılmış tedbir nafakası istemine ilişkin olup, davada; davacı kadın için aylık 500,00 TL, davacı yanında bulunan müşterek iki çocuk için ayrı ayrı 500,00 er TL olmak üzere toplam 1.500,00 TL tedbir nafakasının davalı kocadan tahsiline karar verilmesi talep edilmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde; müşterek çocuklardan Hande Nur"un reşit olduğunu, diğer çocuk Batuhan"ın ise kendisiyle birlikte yaşamak istediğini savunarak; davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü cihetine gidilerek; dava tarihinden itibaren geçerli olmak üzere davacı kadın için aylık 300,00 TL, tarafların müşterek çocuğu Batuhan için aylık 200,00 TL tedbir nafakasının davalıdan tahsiline; fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı tarafın sair temyiz itirazları yerinde görülmeyerek reddedilmiştir.
Ancak dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden; davacı kadının eldeki tedbir nafakası davasını 21.03.2013 günü açtığı, işbu davanın davalısı kocanın da 10.06.2013 günü boşanma davası açtığı, boşanma davası sırasında kadın lehine aylık 150,00 tedbir nafakasına, müşterek çocuk Batuhan lehine aylık 100,00 TL tedbir nafakasına hükmedildiği, boşanma davasından önce açılan iş bu nafaka davasında verilen tedbir nafakası ile boşanma davasının yargılaması sırasında verilen tedbir nafakasının tahsilde tekerrür olmayacak şekilde tahsilinin gerektiği, temyize konu kararda bu durumun belirtilmediği, bunun ileride ilamın infazında problem yaratabileceği anlaşıldığından ve bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün aşağıdaki şekilde düzeltilmesine karar verilmiştir.
Diğer taraftan, boşanma dosyasının yargılaması sırasında lehine nafaka takdir edilen müşterek çocuğun davacı baba yanında ikamet ettiği, bu durumun mahalle muhtarından alınan belgeyle ispatlandığı bu sebeple boşanma davasının yargılaması sırasında verilen 30.12.2013 tarihli ara kararla müşterek çocuk Batuhan için takdir edilen tedbir nafakasının iptaline karar verildiği anlaşılmıştır.
Hal böyle olunca; hükmün 2.fıkrasındaki "dava tarihi olan 21/03/2013 tarihinden geçerli olmak üzere TMK 197. maddesi gereğince davacı kadın için aylık 300 TL, tarafların müşterek çocuğu Batuhan için aylık 200 TL tedbir nafakasının davalıdan alınarak davacıya verilmesine" cümlesinin hükümden çıkarılarak yerine; "Davacı kadın için dava tarihi olan 21.03.2013 tarihinden geçerli olmak üzere aylık 300,00 TL, tarafların müşterek çocuğu Batuhan için dava tarihi olan 21.03.2013 tarihinden başlayarak 30.12.2013 tarihine kadar geçerli olmak üzere aylık 200,00 TL tedbir nafakasının, Çarşamba 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2013/382 Esas sayılı boşanma dosyasında takdir edilen nafaka ile tahsilde tekerrür olmayacak şekilde tahsiline” ifadesi yazılmak suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 43,00 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 09.06.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.