MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
MAĞDUR-SANIK : ...
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, çocuğun cinsel istismarı
elerine göre 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına


1-A) Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanık .."ın, yaşı küçük baldızı mağdur Bahtinur"a yönelik cinsel istismar suçu yönünden, suçun işleniş biçimini, suçun işlendiği zaman ve yeri, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığını, sanığın kasta dayalı kusurunun ağırlığını dikkate alınarak;
a) 5237 sayılı TCK.nun 61/1. maddesine göre temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Zincirleme suç nedeniyle, 1/4"ten 3/4"e kadar ceza artırımı öngören TCK.nun 43. maddesinin uygulanması sırasında sanığın eylemlerini ulaştığı boyut dikkate alınarak, makul oranda ceza artırımı yerine, yazılı biçimde 1/4 oranında artırılmak suretiyle eksik ceza tayini,
B) Yaşları küçük olan mağdur ... ve ..."nın eniştesi olan sanık ..."ın, mağdurları koruma ve gözetim yükümlülüğü de bulunduğundan mağdurlara yönelik çocuğun cinsel istismar suçlarından kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK.nun 103/3 maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin düşünülmemesi,
Aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2- Sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ..."ya karşı çocuğun cinsel istismarı suçlarından, sanık ... hakkında mağdur ...’ı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde,
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, sanık ... yönünden takdire ve tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçeler ile kısmen reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... ve müdafiinin sübuta, takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine vesaireye; sanık ... müdafiinin eksik incelemeye, suç niteliğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle kısmen re’sen de temyize tabi bulunan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 29.01.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.