MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Annesini öldürme
HÜKÜM : 1-Mahkemenin 18/05/2000 tarih, 1999/345 Esas, 2000/182 Karar sayılı ilamı ile verilmiş olan öz annesini kasten öldürmek suçundan 765 sayılı TCK"nun 450/1, 51/2, 59/2, 31 ve 33.maddeleri gereğince neticeten 20 yıl ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına dair hükmün aleyhe netice verdiği görülmekle iptaline,
2- 5237 sayılı TCK"nun 82/1-d, 29, 62/1, 53/1-a-b-c-d-e, 53/2-3, 63, 54. maddeleri gereğince 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına.



Hükümlü ... hakkında 765 Sayılı TCK"nun 450/1, 51/2 ve 59/2. maddeleri gereğince kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi uyarınca yeniden duruşma açılarak yapılan uyarlama sonucu bozmaya uyularak kurulan hükümde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmediğinden, hükümlü müdafiinin eksik incelemeye yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlünün belli haklardan yoksun bırakılmasına dair uygulama yapılırken 5237 sayılı TCK’nun 53/1-c maddesindeki hakları kullanmaktan aynı yasanın 53/2. maddesi uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkisini sadece kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan ise koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gereğinin gözetilmemesi Yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, hükümlü hakkında 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulandığı bölümün hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine, "hükümlü hakkında hükmolunan hapis cezasının kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nun 53/1-a,b,c,d,e maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan aynı yasanın 53/2. maddesi uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın ise 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca şartla salıverilme tarihine kadar geçerli olduğunun hüküm fıkrasının mahsus bölümüne eklenmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN ve resen de temyize tabi bulunan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 03/02/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.