MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, kardeşini öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : 1- ..."ı kasten öldürme suçundan; TCK.nin 81, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası,
2- Kardeşi ..."ı kasten öldürmeye teşebbüs etmek suçundan; TCK.nun 82/1-d, 35, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca; 10 yıl 10 ay hapis cezası.
TEMYİZ EDENLER : Sanık müdafii ve kısmen re"sen, katılan ... vekili.

TÜRK MİLLETİ ADINA

18.04.2016 tarihli temyiz dilekçesiyle birlikte katılma iradelerini açıkça ortaya koyan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının katılan sıfatını alması konusunda bir karar verilmemiş ise de, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.10.2010 gün ve 2010/9-149-105 sayılı kararında da belirtildiği üzere, ilk derece mahkemesinde ileri sürülüp karara bağlanmayan katılma isteklerinin, temyiz incelemesi sırasında herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını gerektirmiyorsa, karara bağlanması mümkün olduğundan, sanık ...’nin, kadın mağdur ...’a yönelik kasten öldürme suçundan doğrudan zarar görmesi ve bu hususta herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasına gerek bulunmaması nedeniyle, 5271 sayılı CMK.nin 237/2. maddesi uyarınca, Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının açılan kamu davasına katılan olarak KABULÜNE karar verilerek yapılan incelemede;
A) Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının doğrudan zarar görmemesi nedeniyle, sanık ... hakkında aynı konutta yaşamayan kardeşi Salih’i kasten öldürmeye teşebbüs etmek suçundan açılan davaya katılma ve bu suçtan verilen hükmü temyiz etme hak ve yetkisi bulunmadığından, müdafiinin bu hükme yönelik temyiz isteğinin CMUK.un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
B) Sanık ... hakkında; maktul ...’u kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün, sanık müdafii ve katılan ... vekilinin temyizleri, kardeşi Salih’i kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün ise yalnızca sanık müdafii tarafından temyizi nedeniyle yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’nin, maktul ...’u kasten öldürme ve kardeşi mağdur ...’i kasten öldürmeye teşebbüs suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezayı azaltıcı takdiri indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanık savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, duruşmalı olarak incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; sübuta, meşru savunmaya, haksız tahrike, eksik araştırmaya, katılan Kurum vekilinin; takdiri indirim uygulanmaması gerektiğine, verilen cezanın azlığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;
24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkralarında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesi"nin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde, değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, hükmolunan ceza miktarı ile temyiz incelemesi dışında tutuklulukta geçen süre gözetilerek sanık müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE, 17/11/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.
17/11/2020 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı ..."in huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ... müdafii Avukat ..."ın yokluğunda 26/11/2020 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.