MAHKEMESİ : MANAVGAT 2.ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 01/10/2013
NUMARASI : 2012/276-2013/506

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesi ile; müvekkilinin davaya konu işyerinde elektrik abonesi olduğunu, işyerini 2007 yılında dava dışı A.. A.. isimli şahsa devrettiğini, davalı AKEDAŞ ile A.. A.. arasında borç ödeme anlaşması imzalandığını, buna rağmen söz konusu borçların tahsili amacıyla müvekkili aleyhine takip başlatıldığını iddia ederek, Manavgat 1.İcra Müdürlüğü"nün 2008/2460 E.sayılı takip dosyası nedeniyle davalı tarafa borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesi ile; davacının halen 36564 nolu abonenin sahibi olduğunu, Adil Aba isimli şahıs ile geriye dönük tüm borçları içerir herhangi bir anlaşma yapılmadığını, kaldı ki yapılmış olsa bile bunun aboneyi sorumluluktan kurtarmayacağını savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davacının subuta ermeyen davasının reddine, davacı davasında haksız çıktığından asıl alacağın %20"si oranında olan 1.201,22 TL tazminatın davacıdan alınarak davalıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak;
Dava, ödenmeyen elektrik bedellerinin tahsili amacıyla başlatılan takip nedeniyle borçlu olmadığının tespiti (menfi tespit) istemine ilişkindir.
Mahkeme; menfi tespit davasının haksız olduğu kanısına varırsa, davanın reddine karar verir. Menfi tespit davasının reddine karar veren mahkeme, borçluyu alacaklının ihtiyati tedbir dolayısıyla alacağını geç almış bulunmasından doğan zararı için bir tazminata hükmeder. (İİK 72.md). Borçlunun tazminata mahkum edilmesi için ise; alacaklının borçluya karşı bir icra takibi yapmış olması ve borçlunun bu icra takibinin durdurulması veya icra veznesindeki paranın alacaklıya ödenmemesi için ihtiyati tedbir kararı almış ve bu ihtiyati tedbir kararının uygulanmış olması şarttır. Menfi tespit davasına bakan mahkeme icra takibinin durdurulması veya icra veznesindeki paranın alacaklıya ödenmemesi için ihtiyati tebdir kararı vermemişse, mücerret menfi tespit davasının alacaklının alacağını almasını geciktirdiğinden söz edilemeyeceğinden, borçluyu tazminata mahkum edemez. ( B.Kuru, İcra ve İflas Hukuku El Kitabı, syf.325 vd.)
Somut olayda; davaya konu icra takip dosyasında ya da menfi tespit davasında mahkemece verilmiş icra takibinin durdurulması veya icra veznesindeki paranın alacaklıya ödenmemesi için ihtiyati tebdir kararı bulunmadığı gibi davalı/alacaklının alacağını geç alması nedeniyle zarara uğradığı yönünde bir iddiası da bulunmamaktadır. O halde; mücerret menfi tespit davasının alacaklının alacağını almasını geciktirdiğinden söz edilemeyeceğinden davalı vekilinin tazminat talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ve yukarıdaki gerekçe ile kabulü doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.