
Esas No: 2017/3570
Karar No: 2018/6362
Karar Tarihi: 26.06.2018
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/3570 Esas 2018/6362 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, 26.4.2008 günü meydana gelen trafik kazasında 58 T 0785 plakalı sürücüsü ..."nın aşırı süratli seyri nedeniyle yol kenarında oynayan ve davacıların ortak çocuğu olan ..."ye çarpması sonucunda ölümüne neden olduğunu, olayda ..."nın tali kusurlu olduğunu belirterek fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile 1.000,00 TL maddi ve 70.000,00-TL manevi tazminatın davalılardan (manevi tazminat yönünden sigorta şirketi haricindeki davalılardan) tahsiline karar verilmesini istemiş, yargılama sırasında maddi tazminat talebini davacı anne yönünden 835,08 TL"ye ve davacı baba yönünden 1.403,39 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı ... vekili ve davalı ..., davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacıların davalarının kısmen kabulü ile, davacı ... tarafından açılan maddi tazminat davasının reddine, davacı Baba ..."nin talep ettiği 75,05-TL maddi tazminatın davalılar ... ve ..."dan olay tarihinden,diğer davalı ... şirketinden temerrüt tarihi olan 31/12/2012 tarihinden başlayacak yasal faiziyle birlikte sigorta şirketinden poliçe limiti dahilinde alınarak davacıya verilmesine, davacı ... ve ... için 9.000,00"er TL manevi tazminat takdirine, takdir olunan manevi tazminatların 26/04/2008 tarihi olan olay tarihinden itibaren başlayacak yasal faiziyle birlikte davalılar ... ve ..."dan müşterek ve müteselsilen alınarak davacılara verilmesine, karar verilmiş; hüküm, davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan tarihten sonra verildiğinden, davacılar yönünden dava konusu edilip reddedilen maddi tazminat miktarları yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin (isteminin) REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 26.06.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.