MAHKEMESİ : ANKARA 12. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/09/2013
NUMARASI : 2012/200-2013/264

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesi ile; müvekkili olan şirketin, işyerinde 1168694 no.lu su abonesi olduğunu, davalı Belediye tarafından 02.07.2012 tarihinde kaçak su kullanıldığından bahisle tutanak düzenlendiğini, oysa müvekkilinin abone olduğu 2008 tarihinden bu yana düzenli olarak her ay tahakkuk eden su bedellerini ödediğini kaçak su kullanımının olmadığını iddia ederek, kaçak su bedeli adı altında talep edilen 51.004 TL borçlu bulunmadığının tesbitine karar verilmesi talep ve dava olunmuştur.
Davalı vekili cevap dilekçesi ile; müvekkil idare birimleri tarafından tutulan tutanak ile davacı şirketin sayaçtan geçmeden sıcak su kullandığının tespit edildiğini, kaçak su bedeli hesaplanırken de davacının abone olduğu tarihin esas alındığını savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; keşif esnasında kalorifer kazan dairesine ayrı bir hat çekildiği görülmüş ise de, buradan kalorifer kazanına su verildiği ve sıcak su olarak sadece ısınmada kullanıldığı yapılan incelemede çeşmelerde ve WC lerde sıcak su kullanımı olmadığı, binada sıcak su kullanılabilecek başka bir tesisat olmadığından bu hattın çekimli olması her ne kadar davacı tarafından çekildiği iddia edilse de, kiracı olduğu dikkate alındığında ve davacının kullanımında olduğu da dikkate alındığında davalı idarenin bu hattan dolayı uğramış olduğu herhangi bir zararı olmadığı gibi kullanılan kaçak su da bulunmadığı kanaatine varıldığı gerekçeleri ile davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hükme esas alınan 26.06.2013 havale tarihli bilirkişi kurulu raporuna bakıldığında; icra edilen keşifte, davalı idarenin kaçak su tespit görevlisince düzenlenen kaçak su kullanma tutanağında da belirtildiği üzere, ayrı bir hat çekilmek suretiyle kalorifer kazanına su verildiğinin görüldüğü, ancak, dershane olarak kullanılan binanın, WC"lerinde ve çay ocağında yapılan incelemede binada sıcak su kullanımının olmadığı, bu nedenle davacının kaçak su bedeli borcu bulunmadığı kanaatine varıldığının belirtildiği görülmektedir.
ASKİ Tarifeler Yönetmeliği"nin 55.maddesi"nde hangi fiillerin kaçak su kullanımı oluşturacağı ve kaçak su kullanımının tespiti halinde tahakkukun nasıl yapılacağı düzenlenmiştir. Buna göre; ""Abone olmaksızın su dağıtım şebeke hattından veya şube yolundan İdareye ait kuyu veya kaynaktan delerek, boru döşeyerek, motor bağlayarak vs. surette su temin etmek, veya abone olup da sayaçsız, ters sayaç veya sayacı işletmeyecek herhangi bir tertibatla su kullanmak işlenmesi yasak olan fiilerden olup, aynı zamanda su hırsızlığı suçunu oluşturur.""
Somut olayda; davaya konu 23.06.2012 tarihli kaçak su kullanma tutanağı ile, davacı şirket tarafından ana sayaç sökülüp, sayaç ilavesi yapılarak, ayrı bir hat çekerek ısınma kazanına su verildiği, aynı şekilde mahkeme heyeti tarafından icra edilen keşif ile ayrı bir hat çekilmek suretiyle davaya konu kalorifer kazanına su verildiği tespit edilmiştir. Bu durumda davacı şirketin fiilinin yukarıda anılan yönetmelik hükmü gereğince kaçak su kullanımı oluşturduğunun kabulü gerekmektedir.
O halde mahkemece yapılacak iş; davacının fiilinin kaçak su kullanımı oluşturduğu göz önünde bulundurularak, dosyanın yeniden oluşturulacak konusunda uzman üç kişilik bilirkişi heyetine tevdii ile tutanak tarihinde yürürlükte olan yönetmelik ve tarifeler hükümleri çerçevesinde, tahakkuk edecek bedelin tespiti ile varılacak sonuca göre bir karar vermek olmalıdır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.