MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyete dair


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Mağdur ... hakkında Elbistan Devlet Hastanesince olay günü olan 13.09.2014 tarihinde tanzim edilen adli raporda; sol göz üstünde yaklaşık 4 cm lik kesi, sağ kaş üzerinde yaklaşık 2 cm’lik kesi ve nazal kemikte fraktürü mevcut olduğu” tespiti yapılmış olup, aynı hastanenin kulak burun boğaz uzmanınca düzenlenen 16.09.2014 tarihli adli raporunda ise; “yaşamsal işlevlere etkisinin hafif derecede olduğunun” belirtildiği, bu raporda açıkça kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etki derecesinin ne olduğu gösterilmediği gibi, aynı hastanenin plastik cerrahi uzmanınca hazırlanan 30.09.2015 tarihli adli raporda ise, “yaşamsal işlevlere etkisinin olmadığı” belirtildiğinden, bu haliyle adli raporların çelişkili ve hüküm kurmaya elverişli olmadıklarının anlaşılması karşısında, mağdurun tüm doktor raporları ve tedavi evraklarının varsa grafileri ile birlikte en yakın Adli Tıp Kurumuna gönderilip, kemik kırığının derecesinin ne olduğu, yüzünde sabit ize neden olup olmadığı ve 5237 sayılı TCK’nin 86 ve 87. maddelerindeki ölçütlere göre yaralanmasının niteliği hususunda duraksamaya yer vermeyecek şekilde kesin raporu alındıktan sonra, sanığın hukuki durumun tespit ve tayini gerektiği gözetilmeksizin eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
2) Sanığın, kayıp olan eşi Kader"in yanında gördüğü mağdurla tartıştıkları, tartışmanın kavgaya dönüştüğü ve mağdura eliyle vurması şeklinde gerçekleşen kasten yaralama eyleminde, olayı gören tarafsız tanığın da bulunmaması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas - 2002/367 Karar sayılı ilamı gözetilerek, tartışma esnasında ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı hususunun tespit edilememesi nedeniyle, sanık hakkında TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 04.01.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.