MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-karşı davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar ile yoksulluk nafakası ve erkek lehine hükmedilen manevi tazminat yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı–karşı davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 141. maddesi “Taraflar, cevaba cevap ve ikinci cevap dilekçeleri ile serbestçe; ön inceleme aşamasında ise ancak karşı tarafın açık muvafakati ile iddia veya savunmalarını genişletebilir yahut değiştirebilirler, ön inceleme duruşmasına taraflardan biri mazeretsiz olarak gelmezse, gelen taraf onun muvafakati aranmaksızın iddia veya savunmasını genişletebilir yahut değiştirebilir. Ön inceleme aşamasının tamamlanmasından sonra iddia veya savunma genişletilemez yahut değiştirilemez. İddia ve savunmanın genişletilip değiştirilmesi konusunda ıslah ve karşı tarafın açık muvafakati hükümleri saklıdır,” hükümlerini düzenlemiştir. Buna göre süresinde talep edilmediği takdirde bu hususlar ile ilgili olarak“ karar verilmesine yer olmadığına” dair karar verilmesi gerekir. Davalı-karşı davacı kadın ön inceleme duruşmasında kendisi için 500 TL yoksulluk nafakası, 20.000 TL maddi ve 30.000 TL manevi tazminat talep etmiş, davacı-karşı davalı erkek vekili ise açıkça bu taleplere muvafakatının olmadığını bildirmiştir. Davacı-karşı davalı erkek de ön inceleme duruşmasında 20.000 maddi ve 50.000 manevi tazminat talep etmiştir. Davalı-karşı davacı kadın vekili de bu taleplere muvafakatının olmadığını bildirmiştir. Durum böyleyken davalı-karşı davacının talep ettiği yoksulluk nafakası ile maddi ve manevi tazminat istekleri ile ilgili ve davacı-karşı davalı erkeğin manevi tazminat isteği ile ilgili olarak “karar verilmesine yer olmadığına” dair karar verilmesi gerekirken, kadının tazminat talepleri ve nafaka talebi yönlerinden kesin hüküm oluşturacak şekilde “ret” kararı verilmesi, davacı-karşı davalı erkeğin ise manevi tazminat talebinin ise kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 21.03.2016 (Pzt.)