MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında, 10/04/2009 tarihinde verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 17/04/2009 tarihinde kesinleştiği, 5 yıllık denetim süresi içerisinde 15/06/2009 tarihinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle sanığın yargılanarak 14/12/2010 tarihinde mahkumiyetine karar verildiği ve bu mahkumiyet kararının Yargıtay 15. Ceza Dairesi"nin 25/03/2014 tarihli düzeltilerek onama kararı ile kesinleştiği anlaşılmakta ise de; ihbara konu ve hükmün açıklanmasına esas alınan Akçadağ Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2009/117 Esas ve 2010/118 Karar sayılı ilamındaki suçun 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen dolandırıcılık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur"" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
2-Müştekinin aşamalarda malzemelerin çalındığı yer olan aracının bagajının kapılarını kilitlediğini beyan ettiği, müştekiye ait aracın bagajında herhangi bir zorlama izinin bulunmadığı, sanığın da aşamalarda suçlamayı kabul etmediğinin anlaşılması karşısında sanığın bagaj kapağını nasıl açtığı konusunda bir açıklık bulunmadığı halde yetersiz ve eksik gerekçe ile sanığın haksız yere elde bulundurulan veya taklit anahtar ya da başka bir aletle suçu işlediği kabul edilip TCK"nın 142/2-(d) maddesinden hüküm kuruluması,
3-Sanık hakkında iddianamede 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d maddesinin uygulanması istenmediği halde 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden anılan madde uygulanarak savunma hakkının kısıtlanması,
4-Sanığın soruşturma aşamasında 12/01/2009 tarihli ifadesinde kendisinin ve kardeşi ..."ın müştekinin yanında bir süre çalıştıkları halde ikisinin de ücretlerini alamadıklarını iddia etmesi karşısında eylemin TCK"nın 144/1-(b) maddesi açısından tartışılmamış olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 26/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.