MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı .... vekili ile davalı ... vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Yörede 1999 yılında 2924 sayılı Kanun uyarınca 2/B alanlarında yapılan kullanım kadastrosu sırasında ... köyü, 125 ada 10 parsel sayılı 2053,39 m² yüzölçümündeki taşınmazın kadastro tutanağının edinme sütununda 6831 sayılı Orman Kanununun 2/B maddesi gereğince orman sınırları dışına çıkartılan yer olduğu belirtilerek ve tutanağın beyanlar hanesine “... kızı ...ın zilyetliği vardır.” şeklinde şerh konularak ... adına tarla niteliğiyle tespit ve itirazsız kesinleşerek tapuya tescil edilmiştir.
Daha sonra tutanağın beyanlar hanesinde lehine şerh bulunan ... tarafından 16/09/2004 tarihinde zilyetliğe dayalı olarak tapu iptali ve tescil davası açılmış, ... Sulh Hukuk Mahkemesinin 22.07.2005 gün ve ... sayılı kararı ile; “…dava konusu taşınmazın 6831 sayılı Kanunun 2. maddesi uyarınca ... adına orman sınırları dışına çıkartılmasına ilişkin işlemin 1976 yılında kesinleştiği, taşınmazın orman sınırları dışına çıkarıldığı tarihten ... adına tapu kaydının oluştuğu 1999 yılına kadar davacı lehine zilyetlikle edinme için aranan 20 yıllık süre ve diğer koşulların gerçekleştiği gerekçesiyle davanın kabulüne ve dava konusu ... köyü, 125 ada 10 sayılı parselin davalı ... adına olan tapu kaydının iptaline ve davacı ... adına tapuya kayıt ve tesciline dair verilen karar, temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 27.02.2006 gün ve ... sayılı kararı ile onanarak 11.04.2006 tarihinde kesinleşmiştir. Dava konusu 125 ada 10 sayılı parsel halende ... adına tarla niteliğiyle kayıtlıdır.
Davacı ... 11.10.2010 havale tarihli dilekçesiyle, dava konusu 125 ada 10 sayılı parseli, ... Sulh Hukuk Mahkemesinin 22.07.2005 gün ve ... sayılı kararıyla kazanmış olmasına rağmen, 6831 sayılı Orman Kanununun 4999 sayılı Kanunla değişik 9. maddesi kapsamında 179 numaralı Orman Kadastro Komisyonu tarafından 14.09.2010 tarihinde ilân edilen çalışmada 125 ada 10 sayılı parseli 1744 sayılı Kanunla değişik 2. madde alanında gösterildiğini belirterek, 125 ada 10 sayılı parselle ilgili olarak 4999 sayılı Kanunla değişik 9. maddesi kapsamında yapılan aplikasyon işleminin iptali ve parselin 1744 sayılı Kanunla değişik 2. madde uygulama alanından olmadığının tespiti istekleriyle dava açmıştır.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda; açılan davanın 6292 sayılı Kanunun 7/1-a maddesi ile konusuz kaldığı gerekçesiyle bu konuda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davalı ... ... ve ... vekilleri tarafından lehlerine vekalet ücreti hükmedilmesi gerektiği gerekçesiyle temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 14.09.2010 tarihinde ilân edilen 6831 sayılı Kanunun 4999 sayılı Kanunla değişik 9. maddesi kapsamında yapılan aplikasyon, ölçü, çizim ve hesaplamalardan kaynaklanan fennî hataların giderilmesi çalışmasına itiraz niteliğindedir.
Dava konusu taşınmaz hükmen davacı adına tescil edilmiştir. Yukarıda özetlenen hükmen tescil kararında belirtildiği gibi dava konusu taşınmaz 6831 sayılı Kanunun 1744 sayılı Kanunla değişik 2. maddesi uygulaması ile orman sınırları dışına çıkartılmış sahada kalmaktadır. Davacı ise taşınmazın 6831 sayılı Kanunun 2. madde kapsamında kalmadığını iddia ederek eldeki davayı açmıştır. Esasında eldeki davanın 6292 sayılı Kanunla konusuz kalması sözkonusu değildir. Zira, 6292 sayılı Kanunun aplikasyon çalışmalarına itiraz davaları ile bir ilgisi bulunmamaktadır. Taşınmaz hükmen davacı adına tescil edildiğinden, davacının aplikasyon haritasının iptalini istemesinde herhangi bir hukukî yararı bulunmamaktadır. Kaldı ki, taşınmazın kişi adına tescilli olması taşınmazın orman sınırları dışına çıkartılan saha içinde yer aldığı gerçeğini değiştirmez. Yani taşınmaz kişi adına tescilli diye orman sınırları dışına çıkartılmamış yer olarak kabul edilemez. Bu itibarla, mahkemece davanın hukukî yarar yokluğu nedeniyle reddine ve kendilerini vekille temsil eden davalılar yararına vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekirse de, belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının birinci bendi hükümden tamamen çıkartılarak yerine “davanın hukukî yarar yokluğu nedeniyle usûlden reddine ve davalılar kendilerini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 1.200.-TL maktu vekâlet ücretinin davacı taraftan alınarak davalılara verilmesine,” ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 22/02/2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.