MAHKEMESİ : GÖKÇEADA ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/11/2013
NUMARASI : 2012/36-2013/110

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hükmün temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması davalı vekili tarafından istenilmekle; taraflara yapılan tebligat üzerine duruşma için tayin olunan günde taraflar ve vekilleri gelmediler. Evrak üzerinde inceleme yapılarak işin incelenerek karara bağlanması için saat 14:00 bırakılması uygun görüldüğünden, belli gün ve saatte dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesi ile; müvekkillerinin G.. ilçesi T.. V.. Mevkinde kain tarla ve zeytinlik vasıflı .. ada .. parselin gerçek maliki ve müşterek mirasbırakan A.. M.. tarafından 1990 yılında torunu davalıya bağışlanmış olduğu iddiasına dayanılarak kadastro tarafından davalı adına tespitinin yapıldığını, 31/10/2008 tarihinde de davalı tarafından üçüncü bir şahsa satılarak devredildiğini, taşınmazın malik sıfatıyla zilyedi bulunan A.. tarafından 1990 yılında davalıya bağışlanmış olduğu iddasının gerçek dışı olduğunu, A.. "un 11/09/1991 tarihinde vefat ettiğini, bağışlama olayının gerçeği yansıtmadığından 19/09/2002 tarihinde yapılan kadastro tesbiti ve buna dayalı tapu kaydı oluşturulmasının yolsuz tescil hükmünde olduğunu, taşınmazın üçüncü kişi adına kayıtlı olduğu ve iyi niyetli olacağının düşünülerek eski malik (davalı) hakkında alacak davası açtıklarını, davalının müşterek miras bırakan terekesine dahil bir taşınmazı üçüncü şahsa satmak suretiyle müvekkillerinin miras payına karşılık gelen miktar kadar sebepsiz zenginleştiği dava konusu 26.600,00-TL alacağın yasal faizi ve yargılama giderleriyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, öncelikle zamanaşımı nedeniyle davanın reddini, olmadığı takdirde bağışlama nedeniyle davanın reddini, murisin diğer taşınmazlarını dahi vasiyetname ile anne ve babasına bıraktığını, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, yapılan keşifte dinlenen Mahalli Bilirkişi ve taraf tanıklarının beyanları hep birlikte irdelendiğinde taşınmazın davalıya bağışlanması durumuna ilişkin samimi ve inandırıcı tanık beyanlarının bulunmadığı gibi, dosyada mevcut bağışlama konusuna ilişkin başkaca bir delilin de olmadığı, bu nedenlerle davacıların ortak miras bırakanlarından gelen taşınmazın davalı tarafından 2008 yılında satılması sebebi ile uğramış oldukları zarar nedeniyle talep etmiş oldukları alacak davasının kabulü cihetine gidilmiş, hüküm, süresinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu G.. İlçesi, T.. V.. mevkiisi , 198 ada, 3 parsel sayılı taşınmazın kadastro tutanağının incelenmesinde taşınmazın 1990 yılında kayıtsız şartsız A.. M.. tarafından torunu A.. M.. "ye bağışlanması nedeniyle 19/02/2002 tarihinde tespiti yapılarak kadastro tutanağının 10/07/2003 tarihinde kesinleşmesi ile davalı adına tapu kaydının oluştuğu, taşınmazın 31/10/2008 tarihinde üçüncü bir kişiye satılarak devredildiği, dosyada mevcut veraset ilamında davacıların muris A.. M.. "nin 1/4"er pay oranında mirasçısı oldukları anlaşılmaktadır.
Dava, muristen intikali gereken taşınmazın davalı adına yolsuz tescil edildiği iddasına dayalı olarak açılmış taşınmaz bedelinin tahisili isteminden ibarettir.
TMK"nun 6.maddesi hükmüne göre, kanunda aksine hüküm olmadıkça taraflardan her biri hakkını dayandırdığı olguları ispatla yükümlüdür. Nizalı taşınmazın dip murisden kaldığı hususu tartışma konusu olmadığına göre murisin sağlığında bağışlaması ile davalıya bırakıldığı, ve bağış olgusunun davalı tarafından kanıtlanması gerektiği açıktır. Dava konusu taşınmazın öncesi tapusuz olduğuna göre, kadastro çalışmalarından önce yapıldığı ileri sürülen taksim veya bağışlama 3402 sayılı Kadastro Kanunu"nun 15/1.maddesi gereğince her türlü delille kanıtlanabilir.
Somut olayda, davacı tanıkları dava konusu taşınmazın bağışlandığına ilişkin bilgileri bulunmadığını beyan etmiş, ancak, davalı tanıkları ve mahalli bilirkişiler taşınmazın muris tarafından davalıya hasta olduğu dönemde bakımı ile ilgilendiği için bağışlandığını bildirmişlerdir. Kaldı ki, muris tarafından diğer taşınmazları için vasiyetname düzenlenerek dava konusu taşınmaz dışındaki taşınmazların da davalının anne ve babasına bırakıldığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda davacı davalı adına olan tescilin yolsuz olduğunu kanıtlayabilmiş değildir. Ancak, dava dilekçesinde ve sonradan bildirilen delil dilekçesinde her türlü delil demek suretiyle yemin deliline de dayanmış sayılacağından davacıya yemin teklif hakkı hatırlatılarak HMK’nın 225. ve devamı maddeleri gereğince işlem yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken bu husus yerine getirilmeden yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.