MAHKEMESİ : BARTIN AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 30/05/2013
NUMARASI : 2011/471-2013/350

Taraflar arasında görülen ziynet eşyası alacağı davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili 20.07.2011 tarihli dava dilekçesinde; tarafların boşanma davasının derdest olduğunu, davacıya ait ziynet eşyalarının davalı yedinde kaldığını belirterek (fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak) 9 adet Reşat Osmanlı altını, 60 adet 20 gr 3"lü burma bilezik, 1 adet 13 gr burma bilezik, bir kalın diğeri ince iki adet altın zincir ve 17 adet hediyelik küçük altından oluşan ziynet eşyalarının mevcut iseler aynen, mevcut olmamaları halinde ödeme günündeki toplam değerlerinin yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı cevabında; ziynet eşyalarının kendisinde olmadığını, davacının yanına alarak müşterek haneyi terkettiğini belirterek, davanın reddi dilemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile 9 adet Reşat Osmanlı altını 5.445 TL, 1 adet 18 ayar altın zincir 1.260 TL, 5 adet 20 gr 3"lü burma bilezik 8.500 TL, bir adet 12 gr 22 ayar 2"li burma bilezik 1.020 TL, 17 adet küçük altın 2.414 TL ve 1 adet 14 ayar ince zincir 210 TL altının (ziynet eşyasının) davalıdan mevcut ise aynen alınarak davacıya verilmesine, mevcut değil ise değerlerinin toplamı olan 18.849 TL"nin davalıdan dava tarihinde işleyecek yasal faiziyle birlikte tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmektedir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Dava, eşyaların aynen iadesi veya bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Davanın 15.12.2010 tarihinde açıldığı görülmektedir. Bu nedenle dava 1086 sayılı HUMK hükümlerine tabi olup, 6100 sayılı HMK"nun 107.maddesinin uygulanması imkânı yoktur (bkz. HGK.12.06.2013 tarih ve 2013/8-1013/816).
O halde; HUMK"nun 83.maddesi (HMK md.176)"ne göre ; "" İki taraftan her biri usule mütaallik olarak yaptığı muameleyi tamamen veya kısmen ıslah edebilir. Aynı davada her taraf ancak bir kere ıslah hakkını kullanabilir.""
Aynı kanunun 85.maddesine (HMK md.177/2) göre ise; ""Islah, muayyen celsede diğer taraf hazır olduğu halde yapılabileceği gibi evvelemirde o tarafa tebliğ edilmek şartiyle arzuhal ile de yapılabilir."" 86.maddede (HMK md.178) ise; ""Islah eden taraf bu tarihe kadar olan dava masrafiyle diğer taraf için takdir olunacak zarar ve ziyanı davada mahküm olmuş gibi derhal mahkeme veznesine vermeye mecburdur. Aksi halde ıslah yapılmamış addolunur."" denilmektedir.
Ancak, HUMK."nun 74. maddesi (6100 sayılı HMK"nun 26. maddesi) gereğince hakim, iki tarafın iddia ve savunmalarıyla bağlı olup, talepten fazlasına veya başka bir şeye karar veremez.
Somut olayda, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak ve dava değeri 12.000 TL olarak gösterilmek suretiyle talepte bulunulmuş olup, davacının ıslah talebi olmamasına rağmen mahkemece HUMK. 74. (HMK 26) maddelerine aykırı olacak şekilde talebin aşılması suretiyle 18.849 TL"nin tahsiline ilişkin hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 19.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.