Adalet Bakanlığı"nın, 22/05/2017 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkında 6545 sayılı Kanun gereğince uyarlama yapılması talebinin reddine dair İstanbul 11. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 15/12/2015 tarihli ve 2014/369 esas, 2014/794 sayılı ek kararının kanun yararına bozulmasının istenmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 29/05/2017 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- 28.09.2011 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle sanık hakkında açılan dava sonucunda İstanbul 11. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 18/04/2013 tarihli ve 2012/479 esas, 2013/608 sayılı kararı ile 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik kararı verildiği,
2- Bu kararın infazı sırasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin ihlal edildiğinin bildirilmesi üzerine yargılamaya devam edilerek, İstanbul 11. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 23/05/2014 tarihli ve 2014/369 esas, 2014/794 sayılı kararı ile sanığın 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191/1, 62, 50/1-a ve 52. maddeleri uyarınca 6.000 Türk lirası para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği,
3- Daha sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikler gereğince uyarlama talep edilmesi üzerine, İstanbul 11. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 15/12/2015 tarihli ve 2014/369 esas, 2014/794 sayılı ek kararı ile sanık lehine hüküm bulunmadığından bahisle uyarlama talebinin reddine karar verildiği, kararın yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 68. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191. maddesi yeniden düzenlenmiş olup, anılan maddenin 9. fıkrasında “Bu maddede aksine düzenleme bulunmayan hâllerde, Ceza Muhakemesi Kanununun kamu davasının açılmasının ertelenmesine ilişkin 171 inci maddesi veya hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 231 inci maddesi hükümleri uygulanır.” şeklinde bir hükme yer verildiği, keza 6545 sayılı Kanun’un 65. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrasında yer alan, “Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 191 inci madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.” biçimindeki düzenlemeler nazara alınarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191. maddesinin değişiklikten önceki ve sonraki hali ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. madde hükümleri birlikte değerlendirilerek, sanığın lehine olan hükümlerin uygulanması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, İstanbul 11. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 15/12/2015 tarihli ve 2014/369 esas, 2014/794 sayılı ek kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Sanık hakkında İstanbul11. Sulh Ceza Mahkemesinin 18/04/2013 tarihli ve 2012/479 esas, 2013/608 sayılı kararı ile 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca hükmedilen tedavi ve denetimli serbestlik kararının infazı sırasında, sanığın yükümlülüklerini ihlal ettiğinin bildirilmesi üzerine yargılamaya devam edilerek sanık hakkında mahkûmiyet hükmü kurulduğunun anlaşılması karşısında, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasında yer alan "Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi kararı verilmiş olup da bu yükümlülükleri ihlal eden kişilerin yargılanmasına devam olunur." şeklindeki düzenleme uyarınca sanık hakkında aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yasal imkan bulunmadığı,
Ayrıca, dosya kapsamına göre sanık yargılama konusu suçu daha önce hakkında hükmedilen bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin denetim süresi içinde işlemediği, mahkemece uyarlama talebinin reddine karar verilirken bu hususun da karar da belirtildiği anlaşıldığından, 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmünün de sanık lehine uygulama imkanı bulunmadığı, anlaşıldığından uyarlama talebinin reddine karar verilmesi yasaya uygun olup, kanun yararına bozma talebi yerinde görülmemiştir.
D) Karar :
Açıklanan nedenlere göre; 6545 sayılı Kanun gereğince uyarlama yapılması talebinin reddine dair İstanbul 11. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 15/12/2015 tarihli ve 2014/369 esas, 2014/794 sayılı ek kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 16.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.