MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı, beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı eylemi basit cinsel saldırı kabul edilerek şikâyetten vazgeçme nedeniyle kamu davasının düşmesine ve diğer atılı suçtan mahkûmiyetine


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Eylemini öz kızına karşı TCK.nın 53/1-c maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle gerçekleştirdiği anlaşılan sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında basit cinsel saldırı suçundan verilen düşme kararının incelenmesinde;
Mahkemenin oluşa uygun kabulüne göre, 2012 yılının yaz aylarında sanık tarafından öz kızı mağdureye yönelik olarak gerçekleştirilen basit cinsel saldırı mahiyetindeki eylemlerde cebir, tehdit ve hile gibi iradeyi bertaraf eden herhangi bir davranışta bulunulmadığı, eylemlerin mağdurenin rızasına binaen gerçekleştiği anlaşıldığından, sanığın unsurları itibariyle oluşmayan basit cinsel saldırı suçundan beraati yerine yazılı şekilde düşme kararı verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanık tarafından öz kızına karşı gerçekleştirilen basit cinsel saldırı suçunun takibinin şikâyete tâbi olmadığı gözetilmeksizin, sanık hakkında atılı suçtan şikâyetten vazgeçme nedeniyle düşme kararı verilmesi,
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 59. maddesi ile 5237 sayılı Kanunun 103. maddesinde yer alan çocuğun cinsel istismarı suçunun yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkân verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısı ve sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, kısmen re"sen de temyize tâbi hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.