MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay 17. Ceza Dairesi’nin 20.02.2017 tarih, 2016/74 Esas ve 2017/1872 Karar sayılı ilamında “20.04.2010 tarihinde katılan ..."a yönelik ve 13.05.2010 tarihinde katılan ..."e yönelik hırsızlık suçlarından elde edilen eşyaların bir kısmının sanık ..."da ele geçirildiği anlaşıldığından sanık hakkında TCK"nın 43. maddesinde yer alan zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden iki ayrı suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,” nedeniyle bozma kararı verildiği, mahkemenin hüküm fıkrasının birinci bendinde “ 1-Her ne kadar Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında 6136 sayılı yasaya muhalefet suçunu işlediklerinden bahisle 6136 sayılı yasanın 13/1 maddeleri gereğince ayrı ayrı cezalandırılmaları istemiyle,sanık ... hakkında katılan ... ve ..."e karşı suç eşyasını satın almak suçunu işlediğinden bahisle TCK"nın 165/1 maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle haklarında kamu davası açılmış ise de; yüklenen suçun sanıklar tarafından işlediğine dair mahkumiyetlerine yeter derecede her türlü şüpheden uzak, objektif, somut ve kesin delil bulunmadığından sanıkların 5271 sayılı CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince ayrı ayrı beraatlerine”, şeklinde sanık ... hakkında beraat kararı verildiği, hüküm fıkrasının ikinci bendinde ise bu sefer ... hakkında TCK’nın 165. maddesi gereğince mahkumiyet hükmü kurulduğu anlaşılmakla sanık hakkında hem beraat hem de mahkumiyet hükmü kurmak suretiyle hükümde çelişki yaratılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 03.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.