MAHKEMESİ : ANKARA 5. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/11/2013
NUMARASI : 2012/89-2013/1440

Taraflar arasında görülen ziynet eşya alacağı davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir. Hükmün temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması davalı vekili tarafından istenilmekle; taraflara yapılan tebligat üzerine duruşma için tayin olunan günde temyiz eden davalı asil A.. E.. ile vekili Av.K.. İ.. geldi. Davacı vekili Av.F.. P.. geldi. Gelen asil ile vekillerin sözlü açıklamaları dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için saat 14.00"e bırakılması uygun görüldüğünden, belli gün ve saatte dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının babasının vefatı üzerine Mardin"e gitmesi, daha sonra mevlidi için Keçiören"de oturan annesine gitmesi nedeniyle eve döndüğünde davalı eşi tarafından eve alınmadığını, hakaret ettiğini, boşanma davasının devam ettiğini belirterek, evde kalan ziynet eşyaları 28 Cumhuriyet, 46 ata, 23 bilezik, 34 çeyrek, 19 yarım, 7 gramlık altın, pırlanta yüzük ve 3 ayrı setin aynen, olmadığında 125.000 TL bedelinin tahsili talep edilmiştir.
Davalı vekili cevabında; davacının evlendiğinde İncek"de bulunan bağ evine ziynet eşyası getirmediğini, evden kendi isteği ile ayrıldığını, altınların davacıda kaldığını beyan etmiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile tek taş yüzük, 14 bilezik, 3 yarım, 29 çeyrek, incili kolye, 2 set, 46 ata ve 30 adet Cumhuriyet altınının aynen, olmadığında 77.423,95 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile tahsiline karar verilmiş, hükmü taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosya kapsamından; tarafların 10.08.2010 tarihinde evlendikleri, davacının babasının aniden vefatı ile 29.05.2011 tarihinde Mardin"e gitmek için evden ayrıldığı, daha sonra babasının mevlidi için 30.06.2011 tarihinde annesinin evine gittiği, 10.07.2011 tarihinde evine döndüğünde kapının açılmadığı, davacı kadının davalı tarafından evine sokulmadığı, dinlenen tanık beyanlarına göre davacıya ait altınların tarafların birlikte yaşadıkları İncek"teki evde kaldığı anlaşılmaktadır.
Davada, davacı kadına ait ziynet eşyalarının aynen olmadığında bedeli talep edilmektedir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, davacının dava dilekçesinde 28 adet Cumhuriyet altını talep edilmesine rağmen, mahkemece; hüküm fıkrasında toplam 30 adet Cumhuriyet altınının aynen olmadığında bedelinin tahsiline karar verilmesi, HMK"nun 26. (HUMK."nun 74.) maddesinde açıklanan taleple bağlılık ilkesine aykırı olduğundan kurulan hüküm bu nedenle doğru görülmemiştir.
Ayrıca, hükmün 3.fıkrasında davada reddedilen miktar yönünden davalı lehine hükmedilen 5.483.36 TL vekalet ücretinin "davacıdan alınarak davalıya ödenmesine" cümlesinin yazılması gerekirken, mahkemece; "davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine" cümlesinin yazılması da bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davalı taraf için duruşma tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine göre takdir edilen 1.100 TL vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalı tarafa verilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 24.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.