MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Hasımsız olarak görülen davada... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 05/05/2015 tarih ve 2014/1601-2015/390 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, yetkilisi bulunduğu şirkete ait 2009 ve 2010 yıllarına ait alış ve gider fatura asılları, yevmiye defteri, defter"i kebir, envanter defteri, beyannameler ve bunlara ilişkin bütün evrakların şirket muhasebecisi olan ..."ın deposunda 2011 yılında çıkan yangın nedeniyle yanarak zayi olduğunu ileri sürerek bahsi geçen belge ve defterlerin yanarak zayi olduklarına ilişkin zayi belgesinin tarafına verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, iddia ve tüm dosya kapsamına göre, davacının davaya konu yaptığı ve defter ve belgelerin zayi olduğu hususunu, Vergi Dairesince yapılan inceleme nedeniyle talep edilmesi sonrasında öğrenerek bu davayı açtığı, bu hususun tanık olarak dinlenen muhasebeci ..."ın beyanıyla teyit edildiği, ihtarnamenin tebliğ edildiği 02.12.2014 tarihi itibariyle davanın 15 günlük sürede açıldığı, defter ve belgelerin muhasebecinin iş yerinde bulunması hayatın olağan akışına uygun ise de muhasebecinin babasının oturduğu başka bir semtte muhkem olmayan bir barakada muhafaza edilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmadığı, yangın raporunda defter ve belgelerin yandığına ilişkin bir bilgi verilmediği, tanık olarak dinlenilen muhasebeci hakkında dava açıldığı, davacı şirket hakkında vergi incelemesi başlatıldığı, bu kapsamda davacının zayi iddiasının gerçek ve samimi bulunmadığı, davacının defter ve belgelerini saklamakta kusurlu davrandığı, delil durumu itibariyle defter ve belgelerin yok edildiği kuşkusunun doğduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacının tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacının bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 14/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.