MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada.... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 10.02.2015 tarih ve 2014/395-2015/81 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili; müvekkillerinin davalı.......’ye ortak olduklarını, diğer davalıların 25/02/2009 tarihinde yapılan olağanüstü genel kurul toplantısında yönetim kuruluna seçildiklerini, davalıların 2009 yılından itibaren müvekkillerine kâr payı alacaklarını ödemediklerini ayrıca şirketin içini boşaltarak şirketin malvarlığını ve makinelerini kendilerinin de gizli ortakları olduğu şirkete geçirdiklerini ileri sürerek şirkete kayyım atanmasına ve müvekkillerinin şimdilik 5.000,00 TL kâr payı alacaklarının yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili; davacıların şirketten herhangi bir kâr payı alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili; kâr payı alacağına yönelik davanın sadece şirkete karşı açılabileceğini, savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalılar, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; anonim şirketlerde kâr payının ayrılmasına, dağıtımın şekline karar verecek organın genel kurul olduğu, genel kurul kararı alınmadan kâr payı henüz tahakkuk etmiş olmayacağından kâr dağıtımının yapılamayacağı, kâr payı istemine ilişkin davanın sadece şirkete yöneltilmesi gerektiği ve diğer davalılara husumet yöneltilemeyeceği ayrıca davalı şirketin kâr dağıtımı yapacak durumda bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenlerden alınmasına, 14.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.