Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62/1, 52/2-4, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında adli para cezasıyla birlikte TCK"nın 53/6. maddesinin de uygulanmasına karar verilmesi sebebiyle hükmün temyizi kabil olduğundan yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın nedensiz temyiz itirazlarının reddine ancak;
Suç tarihinde geceleyin, şehir içinde, çift yönlü aydınlatması bulunmayan yolda ... plakalı araç sürücüsün 44 metre fren iziyle yolun sağında park halinde bulunan bir araca ve sağ taraftaki kaldırımda bulunan katılan ..."e çarparak basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına sebep olduğu, park halindeki aracında çarpmanın etkisiyle yolun karşı tarafında bulunan park halindeki başka bir araca çarptığı maddi ve yaralamalı trafik kazasında, araçta sıkışan sürücüyü kurtardığını ve bu sürücüsün yargılama sırasında tanık sıfatıyla dinlenen ... olduğundan emin olduğunu beyan etmesi karşısında, kazaya karışan araç sürücüsünün net olarak tespiti amacıyla, ... hakkında taksirle yaralama suçundan suç duyurusunda bulunularak sonucunun beklenmesi, hakkında iddianame tanzim edilmesi halinde her iki dosyanın birleştirilmesi,iddianame düzenlenmemesi halinde denetime olanak verecek şekilde soruşturma evrakının dosya arasına alınarak delillerin birlikte değerlendirilmek suretiyle sanığın hukuki durumunun tespit ve tayini gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanık hakkında verilen kesinlik sınırı altındaki adli para cezası, hükmün TCK"nın 53/6 maddesi gereğince güvenlik tedbiri içerdiğinden temyizi kabil olmasına rağmen kararın kesin olduğunun bildirilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 20/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.