Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-d-son, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemece hükme esas alınan ve benzer şekilde sanık ..."na tali kusur yükleyen kaza tespit tutanağı, keşif neticesinde düzenlenen bilirkişi raporu ve Adli Tıp Kurumu raporu, oluş ve dosya kapsamına uygun görülmekle, tebliğnamenin "yerinde olmayan bilirkişi raporlarına dayanılarak mahkumiyet hükmü kurulması" sebebine dayanan bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerektiği, incelemeye konu olayda sanık ..."nun tali, temyize gelmeyen sanık ..."ın ise asli kusurlu olduğu yönündeki kabul doğru olmakla birlikte, sanıklar hakkında hükmedilen cezaların kusurları ile orantılı şekilde belirlenmesi gerekirken, tali kusurlu sanık ... hakkında, asli kusurlu diğer sanık ile aynı cezaya hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
2- Adli sicil kaydına göre sabıkasız olan, duruşma tutanağına yansımış herhangi bir olumsuz davranışı bulunmayan sanık hakkında, “failin fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gözönünde bulundurulduğunda” şeklindeki dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçe ile 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3-Dosya kapsamında tespit olunan yargılama giderinin, sanıkların sarfına sebebiyet verdikleri oranda ayrı ayrı tahsiline, katılan lehine hükmedilen vekalet ücretinin ise sanıklardan eşit oranda tahsiline karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 21/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.