MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; davalının su aboneliğinden kaynaklı borçlu olduğu, bu borcun tahsili amaçlı davalı aleyhine ... 11.İcra Müdürlüğü"nün 2013/190 Esas sayılı dosyasında ilamsız takip açıldığını, ödeme emrinin davalıya tebliğ edildiğini ve davalının 05/02/2013 tarihinde alacaklı kuruma borcu olmadığını ve suyu kullannın fiilen kendisi olmadığını belirterek icra dosyasına itirazı üzerine takibin durduğunu davalının itirazının haksız olduğunu, bu nedenle itirazın iptaline, takibin devamına asıl alacağın %20"sinden aşağı icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile ... 11. İcra Müdürlüğü"nün 2013/190 E. Sayılı takip dosyasına vaki itirazın kısmen iptali ile takibin 988,07-TL asıl alacak olarak devamı ile kabul edilen asıl alacak miktarı üzerinden hesaplanacak %20 icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Yargıtay Hukuk Genel Kurulu abonenin sorumluluğunun hüküm altına alındığı 24/09/2003 gün ve 2013/13-492/505 esas, karar sayılı ilamı ile; “davalı su abonesinin hizmet alma ihtiyacının tahliye yüzünden ortadan kalkmasıyla birlikte, basit bir başvuru işlemiyle abonelik sözleşmesini sona erdirip; sözleşme nedeniyle hem kendisi hem de karşı taraf nezdinde doğmuş tüm hak ve borçlardan arınmış olarak kiralanandan ayrılması mümkün iken, bunu yapmayarak kendi aboneliği üzerinden üçüncü kişilerin su kullanmasına olanak tanımış olması dahi, sözleşme hukukundan kaynaklanan yükümlülüklerine aykırı, dolaysıyla da sonuçlarına katlanması gereken bir davranış
niteliğinde olduğu kabul edilmelidir” denilmek suretiyle abonenin aboneliğini iptal ettirmediği sürece sorumluluğunun devam edeceği benimsenmiştir. (HGK’nun 2008/19-174 Esas, 199 Karar, 3. Hukuk Dairesinin 2013/16514 Esas, 2014/278 Karar sayılı ilamlarında da aynı ilkeler kabul edilmiştir)
Aboneliğin bulunduğu yerde, kaçak elektrik kullanıldığı yerin kayden satılmasına rağmen aboneliğini iptal ettirmeyen kişinin sözleşmeden kaynaklanan yükümlülüklerini ortadan kaldırmayacağı, abonesiz kaçak kullanan kişinin haksız fiil hükümleri uyarınca, abonenin de sözleşmeden doğan sorumluluğunun bulunduğu, bu durumda kaçak kullanımdan dolayı her ikisinin de müteselsilen sorumlu oldukları belirgin olmasına göre davacının alacağını sorumluların tamamından isteyebileceği gibi, somut olayda davacı alacağını sözleşme nedeniyle sorumluluğu bulunan davalı aboneden talep edebileceğine karar verilmiştir. (HGK. 27/04/2011 tarih, 2011/19-104 Esas, 239 Karar sayılı kararı)
Somut olayda; davalı davacı kurumun su abonesidir. Abonelik iptal edilmedikçe abonelik üzerinden tüketilen normal veya kaçak enerji bedelinden davalı davacıya karşı sorumludurlar. Mahkemece hükme esas alınan 13.02.2014 tarihli bilirkişi raporunda davacının yaklaşık on yıllık süreçte davalı abone tarafından borçların ödenmemesine rağmen tarifeler yönetmeliğinin 54. Md. Belirtilen hüküm çerçevesinde suyu tüketime kapatmayarak ve de en geç altı ay içerisinde sayacı kaldırmayarak abonelikten uzunca bir süre su tüketimi yapılmasına neden olduğu, bu nedenle abonelikteki 6 aylık süreye denk gelen ve ödenmeyen ilk iki fatura dışında sadece kullanım bedelinin talep edilebileceği, gecikme zammı istenemeyeceği belirtilmiş ise de bu şekilde raporun hüküm kurmaya ve Yargıtay denetimine elverişli olmadığı anlaşılmıştır.
Davacının uzunca bir süre su tüketim bedeline esas faturaların ödenmemesine rağmen yönetmelik gereği suyu kesmemesi davacı açısından müterafik kusur teşkil etse de bu kusur tüketilen enerji bedelinin aslından davalının beraatini (tüketim bedeli olan ana borçtan)gerektirmeyeceği gibi, davalı açısından normal tüketim bedeli dışında gecikme zammı veya işleyecek yasal faizin tümünden de hukuki sorumluluğunu da ortadan kaldırmaz. Olsa olsa davacının suyu kesmemesi dolayısıyla yani davacının müterafik kusuru nedeniyle davalı açısından normal tüketim bedeli dışında gecikme zammı veya işleyecek yasal faizden indirim sağlar.
Hal böyle olunca; mahkemece yapılacak iş; dosyanın yeni bir bilirkişiye tevdi ile sözleşme ve yönetmelik gereğince suyun kesilmesi gereken tarihin belirlenmesi bu tarihe kadar olan borcun tamamının hesap edilmesi, bu tarihten sonraki dönem için ise, davacının suyu kesmemesinin müterafik kusur teşkil edeceği ve bununda, ancak, davalı için gecikme zammı ve faizden indirim sağlayacağı nazara alınarak bilirkişiden rapor alınmak suretiyle bir karar verilmesi gerekirken, aksine düşüncelerle yazılı şekilde gecikme zammı veya yasal faizin tümden reddi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının reddine; ikinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.