MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : On sekiz yaşından küçük mağdure ... öldürmeye teşebbüs suçundan sanığın gönüllü vazgeçmesi nedeniyle TCK.nun 36"ncı maddesi delaleti ile TCK.nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 62/1. maddeleri uyarınca neticeten 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.



1- Sanığın, bıçakla mağdurun göğüs bölgesine bir kez vurarak, mağduru akciğer, karaciğer ve diyafragmada yaralanmaya bağlı olarak yaşamını tehlikeye sokacak nitelikte yaraladığı olayda, sanığın eyleminin kasten insan öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu ancak fiilini tamamlamasından sonra pişmanlık duyarak mağduru hastaneye götürüp tedavisinin yapılmasını sağladığının anlaşılması karşısında sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 36. maddesi delaletiyle kasten yaralama suçundan hüküm kurulması doğru ise de; sanık hakkında temel ceza tayin edilirken TCK"nun 61. maddesi gereğince meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte dikkate alınarak, 1 ile 3 yıl aralığında hapis cezası öngören TCK"nun 86/1. maddesinin uygulanması sırasında üst sınırdan ceza tayin edilmesi yerine, yazılı biçimde 1 yıl 6 ay hapis cezasına hükmolunmak suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık İbrahim"in kasten yaralama suçunun sübutu kabul oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış,
savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafîinin eksik incelemeye, sanığın suç kastının bulunmadığına vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uygulamasında, TCK.nun 53/3 madde fıkrası uyarınca TCK.nun 53/1-c madde fıkrası bendinde yer alan haklardan kendi alt soyu üzerinde koşullu salıverme tarihine kadar diğer kişiler yönünden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken, kendi alt soyu dışındaki kişiler yönünden hak yoksunluğuna karar verilmemesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının mahsus bölümünün "5237 sayılı TCK.nun 53/1-c madde fıkrasında yer alan hakları kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan aynı yasanın 53/3. madde fıkrası uyarınca koşullu salıverilme tarihine kadar diğer kişiler yönünden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına", şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (ONANMASINA), 19/02/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.