Sanıklar ..., ..., ... haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan yapılan yargılama sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetlerine dair Aksray 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 15.02.2011 gün ve 2007/292 Esas, 2011/42 Karar sayılı hükümlerin sanık ..., sanıklar ... ve ... müdafii tarıfından temyizi üzerine, Dairemizin 26.06.2014 gün ve 2012/11379 Esas, 2014/8824 Karar sayılı ilamı ile onama yönündeki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21.11.2014 gün ve 2014/349302 sayılı itiraznamesi ile 5271 sayılı CMK.nın 308. maddesinin 2 ve 3. fıkraları gereğince itiraz etmesi üzerine dosya Daireye gönderilmekle incelendi;
Dairemizin 26.06.2014 gün ve 2012/11379 Esas, 2014/8824 Karar sayılı ilamı ile onama yönündeki kararı usul ve kanuna uygun bulunduğundan, itiraz yerinde görülmemiş olup, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle 5271 sayılı CMK.nın 308. maddesine eklenen 2 ve 3. fıkralar uyarınca itirazın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için dosyanın Yargıtay 1. Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.01.2015 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.


KARŞI OY

Olay günü sanık ..."un diğer sanıklarla birlikte Akbel Yapı Kooperatifine gittikleri bu yerde müşteki ile karşılaştıkları bilgisayar satımından kaynaklanan alacak borç ilişkisini konuşmak üzere hep birlikte olay yerindeki
Avukatlık bürosuna gittiklerinde, sanık ... ile müştekinin tartıştıkları bu sırada sanık ..."un kapıyı kilitlediği diğer sanıkların ise araya girerek ayırmaya çalıştıkları müşteki iddasından başka sanık ... ve ..."in atılı suça iştirak ettiklerine dair delil bulunmadığından ayrı ayrı beraatlerine, sanık ... hakkında ise haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği kanaatiyle sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyorum.