MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ELATMANIN ÖNLENMESİ,YIKIM


Taraflar arasında görülen elatmanın önlenmesi, yıkım davası sonunda, yerel mahkemece davanın reddine ilişkin olarak verilen karar davacı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ... "nün raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;


-KARAR-

Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve yıkım isteklerine ilişkindir.
Davacı, maliki olduğu 1 ada 4 parsel sayılı taşınmaza, komşu parsel maliki davalı tarafından haksız olarak müdahale edildiğini ileri sürerek, elatmanın önlenmesi ve tecavüzlü muhdesatın yıkımına karar verilmesini istemiştir.
Davalı, kadastro tespiti ile sınırlarda değişiklikler olduğunu, taşınmazda bulunan avlu duvarını yıktığını, ancak bir kısmının hala çekişme konusu taşınmazda bulunduğunu, kasıtlı bir tecavüzün olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, müdahalenin tespit edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; 08.12.2011 tarihli bilirkişi raporunda, çekişme konusu 1 ada 4 ve 5 parsel sayılı taşınmazların afet kadastrosu sonucu üretilen ve mevzi koordinat sisteminde paftaları olan parseller olduğu, poligon noktalarının bulunamadığı, sabit noktalar ve paftaların sınırlarının çakıştırılması suretiyle yapılan ölçümde 5 nolu parselin 4 nolu parsele 2m2 alanın tecavüzlü olduğunun belirlendiği, aynı bilirkişilerden alınan 26.07.2012 tarihli ek raporda ise, dava açıldıktan sonra davalı tarafından yıkıldığı belirtilen taş duvarın önceki haliyle 5m2 tecavüzlü olduğunun tespit edildiği, davalı tarafından dosyaya ibraz edilen 28.11.1997 tarihli aplikasyon krokisine göre yeniden yapılan keşif sonucunda düzenlenen 22.04.2014 havale tarihli bilirkişi raporunda, ilk rapordaki teknik bilgilerin yetersizliği nedeniyle raporlar arasındaki farkın nedeninin tespit edilemediği, yapılan ölçü ve incelemeler sonucunda ise zeminde mevcut olan sınırların 28.11.1997 tarihli aplikasyon krokisi ile uyuştuğu aplikasyon krokisinin paftasına uygun olarak düzenlendiği, zemindeki mevcut sınırların pafta ve aplikasyon krokisine uygun olduğundan herhangi bir tecavüzün bulunmadığı, davacının zeminde göstermiş olduğu eski duvar yerinin ise 1 ada 4 ve 5 nolu parsel arasında kaldığının tespit edilduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda; mahkemece birden fazla keşif yapılmış ve teknik bilirkişilerce tecavüzün olup olmadığının tespiti bakımından birbiriyle çelişkili raporlar verilmiş, raporlar arasındaki çelişki giderilmeden en son verilen rapora itibar edilerek sonuca gidilmiştir.
Hâl böyle olunca, kadastro mühendisi veya kadastro fen memuru sıfat ve yeteneğini taşıyan üç kişilik uzman bilirkişi heyetiyle mahallinde yeniden keşif yapılarak, kadastro sırasında konan nirengi noktalarından, bunlar yoksa hem paftada hem arazide mevcut sabit noktalardan yararlanılarak takometrik aletlerle kadastral yöntemlere uygun biçimde ölçüm yaptırılması, bilirkişilerden uygulamayı yansıtan, infazı sağlamaya yeterli ve özellikle davacı tarafın taşınmazına tecavüzün bulunup bulunmadığı, varsa miktarını açıkça gösteren kroki ve rapor alınması teknik bilirkişi raporları arasındaki çelişkinin giderilmesi, hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yetersiz uygulama ve çelişkili bilirkişi raporlarına dayanılarak yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması isabetsizdir.
Davacı vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 12.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.