MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, 01/02/2013 tarihinden itibaren emekliliğe hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R


Dava; 2829 sayılı Kanun uyarınca hizmet birleştirmesi yapılmaksızın davacıya 5510 sayılı Kanunun 4/1-a kapsamında aylık bağlanması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile, davacının 506 Sayılı Yasa"nın geçici 81. maddesi uyarınca 01.02.2013 tarihi itibarı ile yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, 01.01.1966 doğumlu olan davacının 04.10.1988 – 31.01.1989 ve 01.05.2008 – 31.08.2012 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa (5510 sayılı Yasanın 4/b maddesi) kapsamında..01.08.1983 – 30.11.1983, 01.01.1993 – 31.03.2005, 01.05.2005 – 18.11.2005 ve 01.01.2006 – 31.10.2006 tarihleri arasında kesintili şekilde 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalılığının olduğu, 04.03.1986 – 04.09.1987 tarihleri arasındaki 540 günlük askerlik süresini borçlandığı ve borçlanma bedelini süresinde ödediği ve 20.01.2013 tarihinde tahsis talebinde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık, davacının 2829 sayılı Kanun uyarınca hizmet birleşmesi yapılmaksızın yaşlılık aylığına hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Kural olarak şartları oluşuyorsa, 2829 sayılı Kanuna göre hizmet birleştirmesi yapılmadan yaşlılık aylığı bağlanabilir.
Somut olayda; 01.08.1983 tarihinde sigortalı olarak çalışmaya başlayan davacı 18 yaşını 01.01.1984 tarihinde tamamlamıştır. Buna göre 506 sayılı Kanunun 60/G maddesi uyarınca davacının sigorta başlangıç tarihi 01.01.1984 tarihidir. 01.01.1984 sigorta başlangıç tarihine göre davacının, 23.05.2002 tarihi itibari ile 18 yıl, 4 ay 22 gün sigortalılığı bulunmaktadır. Davacının bu sigortalılık süresine göre 506 sayılı Kanunun 4759 sayılı Kanun ile değişik 81/B-e maddesi uyarınca 25 yıl sigortalılık süresi ile 48 yaşını tamamlaması ve en az 5225 gün malullük, yaşlılık ve ölüm sigortası primi ödemiş olması şartıyla yaşlılık aylığından yararlanabileceği anlaşılmaktadır.
01.01.1966 doğumlu olan davacının, 20.01.2013 tahsis talebi tarihinde 47 yaşında olduğu, 29 yıl 20 gün sigortalılık süresinin bulunduğu, 01.08.1983 – 31.10.2006 tarihleri arasında 506 sayılı Yasa kapsamında toplam 4668 gün 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalılık süresinin bulunduğu, 540 gün askerlik borçlanmasının dahil edilmesi sonucunda, prim ödeme gün sayısının 5208 gün olduğu, buna göre tahsis talep tarihinde sigortalılık süresi tamam olan davacının, hizmet birleşmesi olmadan primi ödenen gün sayısı ve yaş şartlarının tamam olmadığı görülmüştür.
Yapılacak iş; davacının yaşlılık aylığı şartlarının tamam olmadığı, buna göre Kurum işleminin yerinde olduğunu göz önünde bulundurarak davanın reddine karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde bulundurularak istemin reddine karar vermek gerekirken yazılı gerekçelerle kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 16.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.