Bursa Ceza Kararları - Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/3869 Esas 2015/606 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3869
Karar No: 2015/606
Karar Tarihi: 27.01.2015

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/3869 Esas 2015/606 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak, olayın tek tanığı olan mağdurdan duruşmada beyan alınmadığı için, eksik incelemeyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri yapılmıştır. Temel ceza seçiminde, TCK'nın 61. maddesi ve 3. maddesinin birinci fıkrası ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte değerlendirilmeden, alt ve üst sınırlar arasında takdir hakkı kullanılmadan temel cezanın asgari haden uzaklaştırılmasıyla hapis cezasına mahkumiyet hükmü verilmiştir. Bu nedenlerle, sanık müdafinin temyiz itirazları yerinde görüldüğü için hükümler bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanıyor: 5271 Sayılı CMK'nın 210/1 ve 236/2. maddeleri, TCK'nın 61. ve 3. maddesinin birinci fıkrası, 5320 Sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 Sayılı CMUK'nın 321. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2013/3869 E. , 2015/606 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre, olayın tek tanığının mağdur olmasına rağmen, duruşmada beyanının alınmadığı anlaşılmakla, olayın tek tanığı olan mağdurun, maddi gerçeğin ortaya çıkarılması açısından 5271 sayılı CMK.nın 210/1 ve 236/2. maddeleri gereğince, tanık sıfatıyla duruşmada dinlenilmesi, ""Kendi ifademdir"" başlıklı olup altında imzası bulunan mektubun cebir, tehdit veya hile olmaksızın kendisi tarafından yazılıp yazılmadığının mağdura sorulması ve iddianame içeriği açıklattırılmak suretiyle ayrıntılı beyanının alınmasından sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre, sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik incelemeyle yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK.nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3. maddesinin 1. fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki kanuni düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçelerde gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması zorunluluğuna uyulmayarak, olayın oluşumu ve cereyan tarzına uygun düşmeyen kanundaki ifadeleri aynen tekrar ederek ve ayrıca kanunda yer almayan gerekçelere de dayalı olarak temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesi ile kasıtlı suçlardan hapis cezasına mahkûmiyetlerine karar verilen sanıklar haklarında TCK.nın 53. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.