MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 24/04/2009 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 16/03/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.


Dava, maddi tazminat istemine ilişkin olup mahkemece davanın reddine karar verilmiş hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
3533 sayılı Kanunun 1. maddesine göre genel, katma ve özel bütçelerle yönetilen daireler ve belediyelerle sermayesinin tamamı devlete veya belediyelere yahut özel idarelere ait olan daire ve müesseseler arasında çıkan uyuşmazlıklardan adli yargının görevi içinde bulunanlar o kanunda yazılı tahkim usulüne göre çözümlenir.
Eldeki davada, davacı ..., davalı ... olduğundan tarafların sıfatı gereği aralarındaki uyuşmazlığın tahkim usulüne göre çözümlenmesi gerektiği gözetilerek sözü edilen yasa hükmü uyarınca dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi gerekirken davanın esası hakkında karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına 14/01/2013 gününde oyçokluğuyla karar verildi.


KARŞI OY YAZISI

Davalı T.C.D.D. 28/10/1984 tarihli 18559 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan ana statüsü gereğince bir kamu iktisadi teşebbüsüdür. 233 sayılı Kanun Hükmündeki Kararnamenin 4. maddesinde kamu iktisadi teşebbüslerinin bu kararname ile saklı tutulan hususlar dışında özel hukuk hükümlerine tabi olduğu belirtilmektedir.
Şu durumda, eldeki davada Adli Yargı görevli olup dairemiz çoğunluğunun davaya hakem sıfatıyla bakılması yolundaki bozma kararına katılmıyorum. 14/01/2013