MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada .... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/12/2013 gün ve 2012/216-2013/260 sayılı kararı onayan Daire’nin 12/01/2015 gün ve 2014/14413-2015/128 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin... ibaresini 1983 yılından bu yana birleşmeyle davacı şirkete dahil olan şirketler aracılığıyla ticaret unvanının ayırt edici ilavesi olarak kullandığını ve fiili kullanımla öncelik hakkı elde ettiğini, ayrıca 2009/04193 sayılı ve “...”, 109654 sayılı ve "...." ibareli markaların sahibi olduğunu, davalı şirketin, bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki “İ...+şekil” ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere davalı...’ye başvuruda bulunduğunu, 2010/26800 kod numarasını alan başvurudan 2009/04193 sayılı markaları sebep gösterilerek, KHK"nın 7/1-b bendi uyarınca 07 ve 20. sınıflardaki bir kısım emtianın çıkartıldığını, bu haliyle Resmi Marka Bülteninde ilanı üzerine müvekkili tarafından Markalar Dairesi Başkanlığına itirazda bulunulduğunu, ancak itirazın kısmen reddedildiğini, bu kararın yeniden incelenmesi talebinin de nihai olarak ... tarafından reddedildiğini, ancak davalı başvurusunun müvekkiline ait marka ile iltibas yaratacak derecede benzer olduğunu, başvurunun tescili halinde davalının müvekkillerine ait markanın tanınmışlığından haksız yarar elde edeceğini, bu nedenle dava konusu kararın hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, Türk Patent Enstitüsü Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu"nun 2012-M-2381 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... Enstitüsü vekili, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 3,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 265,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 17/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.