MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 01/02/2000- 13/11/2010 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan dahili davalı ...,... ve ... vekillerince ve davalı kuurm tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava; davacının davalı apartman işyerinde 01.02.2000 – 13.11.2010 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalı apartman işyerinde kapıcı olarak çalıştığını beyan eden davacı adına davalı işyerince düzenlenen işe giriş bildirgesi ve davalı Kurum"a bildirilen çalışma bulunmadığı, ancak talep edilen süre içerisinde kalacak şekilde 27.08.2007 – 13.09.2007 tarihleri arasında dava dışı bir tekstil işyerinden davacı adına çalışma bildirildiği, dönem bordrolarının dosya arasına alınmadığı, davacı ile apartman yönetimi arasında 01.02.2000 tarihinde kira sözleşmesi yapıldığı ve su parasının apartman tarafından ödeneceğinin düzenlendiği, davacının davalı apartmandaki daireyi adres göstererek 04.02.2000 tarihinde elektrik aboneliği sözleşmesi yaptığı ve sözleşmenin 22.11.2010 tarihinde iptal edildiği, 01.02.2001 ve 01.11.2001 tarihli gider makbuzları ile davacıya apartman görevlisi olarak ödeme yapıldığı, 07.03.2005 -07.01.2006-21.06.2006-15.01.2007 ve 15.04.2009 tarihli ve apartman yönetimi tarafından yazılan yazılarda davacının adı apartman görevlisi olarak adının geçtiği, davalı tanıklarının; davacının 2001 – 2011 yılları arasında davalı apartmanda kapıcı olarak oturmakta olduğunu beyan ettikleri, hem davacı hem davalı tanıklarının beyanlarından; davacının akşam saatlerinde başka apartmanların da temizlik işlerini yaptığı anlaşılmaktadır.
506 sayılı Yasanın 79/10. maddesinde bu tür hizmet tespit davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında resmi belge ve yazılı delillerin bulunması sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması salt bu nedene dayalı istemin reddine neden olmaz. Somut bilgilere dayanması koşuluyla, bordro tanıkları veya iş ilişkisini bilen veya bilmesi gereken komşu işyerleri kayıtlı çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen kimi diğer kanıtlarla dahi sonuca gitmek mümkündür. Kamu düzenine dayalı bu tür davalarda hakim, görevi gereği doğrudan soruşturmayı genişleterek sigortalılık koşullarının oluşup oluşmadığını belirlemelidir. Bu yön Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527,30.6.1999 gün 1999/21-549-555,5.2.2003 gün 2003/21-35-64,15.10.2003 gün 2003/21-634-572,3.11.2004 gün 2004/21-480-579 ve 10.11.2004 gün 2004/21-629 sayılı kararlarında da vurgulanmıştır.
Somut olayda; her ne kadar dosya içerisindeki elektrik aboneliği sözleşmesi, kira sözleşmesi ve davalı apartman tarafından yazılan yazılara ilişkin belgelerden davacının talep ettiği dönemde çalışmasının bulunduğu anlaşılmakta ise de; davalı apartmanın 9 daireden oluşması, davacı ve davalı tanıkları tarafından davacının başka apartmanların temizlik işlerine de baktığının beyan edilmesi karşısında; davacının çalışmalarının part-time olup olmadığı araştırılıp değerlendirilmeden sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; zabıta marifeti ile talep edilen dönemde davalı apartmana komşu olan işyeri sahipleri ile bu işyerlerindeki çalışmaları kayıtlara geçmiş çalışanları ve davalı apartmana komşu apartmanlarda kapıcı olarak çalışan kişileri, ayrıca davalı apartmanda talep edilen dönem içerisinde kiracı olarak oturmuş olan kişileri tespit edip dinleyerek; davacının davalı apartmandaki ve başka apartmanlardaki çalışmalarının kapsamını, davalı apartmana günlük mesaisinin ne kadarını ayırdığını, gerek görülür ise alanında uzman bir bilirkişiden de rapor alınmak sureti ile belirleyerek, davacının dava dışı tekstil işyerindeki çalışmaları da dışlanmak sureti ile varılacak sonuca göre hüküm kurmaktan ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine
09.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.