Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan sanıklar ... ve ... hakkında yapılan yargılama sonunda, Kayseri 5. Asliye Ceza Mahkemesi"nce verilen, 26.11.2013 tarih ve 2013/305 Esas, 2013/505 Karar sayılı 3"er yıllık hapis cezalarının, sanıklar tarafından temyizi üzerine, dosya Dairemize gönderilmiş olup,
Dairemizin 27.04.2016 gün ve 2015/27563 Esas, 2016/8902 Karar sayılı kararıyla;
“Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede,
Sanıklara yükletilen konut dokunulmazlığının ihlali eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun, uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı ve sanıklar ... ve ...’ın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye uygun olarak, “TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin kısmın hüküm fıkrasından çıkarılması” biçiminde HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA”,
Karar verilmiştir.
I- İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 17/05/2018 tarih ve 2018/30641 sayılı yazısı ile;
"Konut dokunulmazlığını ihlal suçundan, Sanıklar ... ve ...’ın: 5237 sayılı TCK’nın TCK 116/4, 119/1-c, 53/1 maddeleri gereğince ayrı ayrı 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına ilişkin Kayseri 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/11/2013 tarih ve 2013/305 (E) ve 2013/505 (K) sayılı kararının temyizi nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 4-2014/28246 sayılı tebliğnamesiyle hükmün onanması talep edilmiştir.
Yargıtay 18. Ceza Dairesi"nin 27/04/2016 gün ve 2015/27563 Esas - 2016/8902 Karar sayılı kararında; "TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun, uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı ve sanıklar ... ve ...’ın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye uygun olarak, “TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin kısmın hüküm fıkrasından çıkarılması” biçiminde HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/04/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildiği anlaşılmıştır.
Kayseri C. Başsavcılığı İlamat Savcısı mahkumiyet hükmü ve düzeltilerek onama ilamının usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle, düzeltilerek onama kararının kaldırılması için İtiraz isteminde bulunmuştur.
Bu karara karşı, mahkum olan her iki sanık bakımından aşağıda arz ve izah olunan nedenlerle itiraz edilmesi gerektiği düşünülmüştür.
Hükümde, sanıklar hakkında TCK 53 maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesinin, TCK 53 maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının gözetilmesi lüzumu dışında;
Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 116/4. maddesi uyarınca tayin olunan 1 yıl 6 ay hapis cezasının aynı Kanun"un 119/1-c maddesi uyarınca bir kat artırılması sırasında 2 Yıl 12 Ay yerine 3 yıl hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini de usul ve yasaya aykırıdır.
Yukarıda arz ve izah edildiği üzere; Kayseri 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/11/2013 tarih ve 2013/305 (E) ve 2013/505 (K) sayılı kararının bozulması yerine düzeltilerek onanmasına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
Yukarıda açıklanan nedenlerle itirazımın kabulü ile Yargıtay 18. Ceza Dairesi"nin 27/04/2016 gün ve 2015/27563 Esas - 2016/8902 Karar sayılı DÜZELTİLEREK ONAMA kararının kaldırılarak, hükmün 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca bu sebeplerden dolayı BOZULMASI, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından, konut dokunulmazlığı ihlali suçunun sonuç cezanın 3 yıl olarak belirlendiği kısımları çıkartılarak yerlerine "sonuç cezanın 2 Yıl 12 Ay hapis cezası" olarak belirlenmesi, yine hüküm fıkrasından “TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin kısmın hüküm fıkrasından çıkarılması” suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASI, itirazımızın kabul edilmemesi halinde ise itirazımız hakkında karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi, itirazen arz ve talep olunur.” biçiminde isteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü:
II- İTİRAZIN KAPSAMI
İtiraz; konut dokunulmazlığının ihlali suçundan sanıklar hakkında kurulan mahkumiyet kararlarındakş hapis cezalarının yanlış uygulandığı ve bu kararlara yönelik temyiz başvurusu hakkında, düzeltilerek onamaya dair, Dairemizin 27/04/2016 tarihli kararına ilişkindir.
III- KARAR
Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan sanıklar ... ve ... hakkında yapılan yargılama sonunda, Kayseri 5. Asliye Ceza Mahkemesi"nce verilen, 26.11.2013 tarih ve 2013/305 Esas, 2013/505 Karar sayılı ilamı incelendiğinde; TCK"nın 116/4. maddesine göre tayin olunan 1 yıl 6 ay hapis cezasından, aynı Kanunun 119/1-c maddesi uyarınca bir kat artırım yapıldığında, sonuç hapis cezalarının, her bir sanık için 2 yıl 12 ay olarak belirlenmesi gerekirken, sanıkların 3"er yıl hapis cezasıyla cezalandırıldıkları anlaşılmıştır.
Açıklanan nedenlerle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizce verilen, 27/04/2016 gün ve 2015/27563 Esas, 2016/8902 Karar sayılı, DÜZELTİLEREK ONAMAYA DAİR KARARIN KALDIRILMASINA,
Kayseri 5. Asliye Ceza Mahkemesi"nce verilen, 26.11.2013 tarih ve 2013/305 Esas, 2013/505 Karar sayılı hükümlerin yeniden incelenmesi sonucu;
Temyiz isteklerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanıklara yükletilen konut dokunulmazlığının ihlali eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1-Uygulamaya göre sonuç hapis cezalarının, her bir sanık için ayrı ayrı 2 yıl 12 ay yerine, 3"er yıl olarak belirlenmesi,
2-TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun, uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirtmiş, sanıklar ... ve ...’ın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktalarının; tebliğnameye uygun olarak, TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin kısmın hüküm fıkrasından çıkarılması ve her bir sanık için hükmedilen sonuç hapis cezalarının 2 yıl 12 aya indirilmesi, biçiminde HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.06.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.