MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bozmaya uyularak yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.06.2010 gün ve 98/143 sayılı ve Dairemizin benzer bir çok kararlarında açıklandığı üzere, 5237 sayılı TCK’nın 43. maddesinin uygulanabilmesi için “bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi” gerektiği, somut olayda, keşide tarihleri farklı ise de dosya kapsamına göre suça konu çeklerin farklı zamanlarda düzenlendiğine ve kullanıldığına dair kesin delil bulunmayıp TCK’nın 43/1. maddesi uyarınca fiilin aynı anda işlendiğinin kabul edilmesi gerekliliği karşısında; zincirleme suç hükümlerinin uygulanamayacağı, eylemin kül halinde 5237 sayılı TCK’nın 204/1. maddesinde öngörülen resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturacağı ve belge sayısının temel cezanın tayininde dikkate alınması gerektiği gözetilmeden, suçun zincirleme şekilde işlendiğinin kabulü ile cezanın aynı Yasanın 43. maddesi uyarınca artırılması suretiyle fazla ceza tayini,
2- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 28.11.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.