MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde satış danışmanı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta fazla çalışma alacağının kabulüne dair karar, mahkemenin gerekçesi ile itibar edilen bilirkişi raporunun çeliştiği, ayrıca fazla çalışma alacağının tespitinde prim alacakları ile fazla çalışma alacaklarının karşılaştırılmasının yerinde olmadığı gerekçesi ile bozulmuştur. Mahkemece bozmaya uyulmuş ise de, bozma doğrultusunda herhangi bir değerlendirme yapılmadan ve herhangi bir gerekçeye yer verilmeden fazla çalışma ücreti alacağının reddine karar verilmesi hatalıdır. Diğer taraftan dosya kapsamında, davacı tarafından sunulan imzasız çizelgeler ile davalı tarafından sunulan imzalı shiftlerin bulunduğu görülmekte olup, bu kayıtların ait oldukları dönem yönünden tanık anlatımına tercih edilmesi gerektiği dikkate alınmalıdır. Ayrıca 19/01/2008 tarihli iş sözleşmesinde fazla çalışma ücretlerinin aylık ücrete dahil olduğuna dair hüküm bulunmakta olup, mahkemece bu yönden herhangi bir değerlendirme yapılmamıştır. İş sözleşmesinde davacının aylık ücreti yazılı değil ise de, bu husus tek başına anılan hükmün geçersizliği sonucunu doğurmaz. Bu halde davacıya dönemsel olarak ödenen ücretler dikkate alınarak, fazla çalışma ücretinin asıl ücrete dahil olduğuna dair hükmün geçerli olup olmadığı denetlenmelidir. Davacıya ödenen ücretin, o dönemde yürürlükte bulunan asgari ücrete ilaveten ayda 22,5 saat karşılığı fazla çalışma ücretini aşması halinde iş sözleşmesi hükmünün geçerli olduğu kabul edilmelidir. Son olarak, Dairemiz uygulamasına göre prim alacağı ile fazla çalışma alacağının birbirinden farklı alacak türleri olduğu, bu iki ödemenin birbiri ile karşılaştırılması yahut ödenen primlerin mahsubu suretiyle sonuca gidilmesinin yerinde olmadığı bir kez daha ifade edilmelidir. Davacının fazla çalışma alacağına hak kazanıp kazanmadığı noktasında, açıklanan esaslar doğrultusunda bir değerlendirme yapılmalı, oluşacak sonuca göre dosya kapsamındaki tüm deliller yeniden birlikte değerlendirilerek karar verilmelidir. Belirtilen yönler nazara alınmadan gerekçesiz olarak hüküm kurulması hatalı olup, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.04.2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.