MAHKEMESİ : İstanbul 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/07/2013
NUMARASI : 2012/268-2013/224

Davacı F.. A.. vekili Avukat E. R..A..tarafından, davalılar T.. A.. vdl. aleyhine 18/05/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 04/07/2013 günlü kararın Yargıtay’ca duruşmalı olarak incelenmesi davalılar vekili ve duruşmasız olarak da davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne ve miktar itibariyle duruşma isteminin reddine karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davacı ve davalılar tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, davalı S.. Y.."in S.. Gazetesi"nin 27/01/2012 tarihli nüshasında "Bu yaptığın insanlığa sığar mı F.. A..?" başlıklı yazıda kullanılan ifadelerin kişilik haklarına saldırı oluşturduğunu belirterek davalının manevi tazminatla sorumlu tutulmasını istemiştir.
Davalı, davaya konu yazıda işlenen hususun güncel olduğunu, davacının da bilinen ve tanınan bir gazeteci olduğunu, davacının eleştiriye katlanma yükümlülüğünün daha fazla olduğunu, kullanılan ifadelerin yazının özü ile uyumlu olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece, davalının yazıda kullandığı ifadelerin yazının özü ile uyumlu olmadığını, dava konusu köşe yazısında eleştiri sınırının aşıldığı kabul edilerek istemin bir bölümü kabul edilmiştir.
Dosya kapsamından, davacı ve davalının ülkenin bilinen gazetelerinde tanınan köşe yazarları oldukları, davaya konu yazınının, davacının O.. P.."un ilişkisinin bulunduğu iddia edilen bir bayan ile radyo programı yapmasından sonra kaleme alındığı, yazının içeriğinde davacının gazetecilik yapma şeklinin sert bir şekilde eleştirildiği, yazının bütününde davacıyı küçük düşürmeye ve karalamaya yönelik ifadelerin kullanılmadığı, kullanılan ifadelerin eleştiri niteliğinde kaldığı, bu haliyle yazıda hukuka aykırılık unsurunun bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Yerel mahkemece açıklanan yönler gözetilerek, istemin tümden reddedilmesi gerekirken, yerinde olmayan yazılı gerekçeyle, davalının manevi tazminat ile sorumlu tutulmuş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenle davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenini göre davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 11/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.