MAHKEMESİ :İş Mahkemesi





Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının davalı işverene ait işyerinde 7.6.2007-17.6.2009 tarihleri arası çalıştığının tespitini istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş ise de; varılan bu sonuç eksik incelemeye dayalı olup usul ve yasaya aykırıdır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. maddesinde, bu tür hizmet tesbit davasının ispatlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında, resmi belge veya yazılı delillerin bulunması, sigortalı sayılması gereken sürelerin belirlenmesinde güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olur. Somut bilgilere dayanması inandırıcı olmaları koşuluyla, Kuruma bildirilen dönem bordro tanıkları ve komşu işyerinin kayıtlı çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen diğer delillerle dahi sonuca gitmek mümkündür.
Mahkemenin bu tür davaların kişilerin sosyal güvenliğine ilişkin olması ve kamu düzenini ilgilendirdiğini göz önünde tutarak gerektiğinde; doğrudan soruşturmayı genişletmek suretiyle ve olabildiğince delilleri toplaması gerekmektedir. Bu yön, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555, 5.2.2003 gün 2003/21-35-64, 15.10.2003 gün 2003/21-634-572, 3.11.2004 gün 2004/21-480-579 ve 2004/21-479-578, 10.11.2004 gün 2004/21-538 ve 1.12.2004 gün 2004/21-629 sayılı kararlarında da vurgulanmıştır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davalıya ait işyerinin rehabilitasyon merkezi olduğu, davacının burada hostes olarak çalıştığı, davalı işyerinde 27.3.2008 tarihinde işe başladığına dair işe giriş bildirgesinin verildiği ve 28.3.2008-10.7.2008, 18.10.2008-18.6.2009 tarihleri arası çalışmasının bildirildiği, bu durumda bildirilmeyen uyuşmazlık konusu dönemin 7.6.2007-27.3.2008 ve 11.7.2008-17.10.2008 tarihleri arası oluduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda; tanıkların bir kısmının davacının bir ara işten çıkıp 2-3 ay sonra yeniden başladığını beyan etmeleri karşısında mahkemece uyuşmazlık konusu olan 11.7.2008-17.10.2008 tarihleri arası dönem yönünden red kararı verilmesi doğru ise de bordro tanığı ..."ün davalı işyerinden 2007/7. ay sonuna kadar bildiriminin olduğu ve bu tanığın davacının deneme hostesi olarak işe alındığını beyan etmesi karşısında davacının işe başlama tarihinin işe giriş bildirgesinden daha önce olduğunun anlaşılmasına göre uyuşmazlık konusu olan 28.3.2008-10.7.2008 tarihleri arası dönem yönünden davanın reddi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş; bordro tanığı ..."ün davalı işyerinden 2007/7. ay sonuna kadar bildiriminin olduğu ve bu tanığın davacının deneme hostesi olarak işe alındığını beyan etmesi karşısında davacının işe başlama tarihinin işe giriş bildirgesinden daha önce olduğunun anlaşılmasına göre uyuşmazlık konusu olan 28.3.2008-10.7.2008 tarihleri arası dönem yönünden davanın kabulüne karar vermekten ibarettir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
08/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.