MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet ve Çeyiz Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, velayet, tazminatlar, yargılama gideri ve vekalet ücreti yönünden, davalı-davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, nafaka, tazminatlar, ziynet ve çeyiz eşyası alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesi gereğince boşanmaya karar verildiği halde hüküm fıkrasında Türk Medeni Kanununun 166/3. maddesinin yazılmasının maddi hataya dayalı olup mahallinde düzeltilmesinin mümkün bulunmasına göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece davacı-davalı kadın yararına yoksulluk nafakasına hükmedilmiş ise de, ekonomik ve sosyal durum araştırma raporunda çalışmadığı belirtilmiş, alınan sosyal inceleme raporunda ise davacı-davalı kadın sosyal güvencesi olan bir tekstil firmasında çalıştığını beyan etmiştir. Buna göre mahkemece, davacı-davalı kadının düzenli ve yeterli gelir getiren bir işte çalışıp çalışmadığı, çalışıyor ise boşanma halinde bu gelirin kendisini yoksulluktan kurtarıp kurtarmayacağı araştırılarak, sonucu itibarıyla karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme neticesinde yazılı şekilde kadın yararına yoksulluk nafakası takdiri doğru olmamıştır.
3-Davacı-davalı kadının ziynet ve çeyiz eşyalarına yönelik talebi 22.017,50 TL için kabul edilmişse de; mahkemece bu miktara nasıl ulaşıldığı, hangi ziynet ve çeyiz eşyaları bedelinin bu miktar olduğu, karar yerinde tartışılmamış ve gösterilmemiştir. Dava dilekçesi, bilirkişi raporu gibi herhangi bir belgeye atıf yapılarak hüküm kurulamaz. Ziynet ve ev eşyası alacağıyla ilgili talep (dava) bakımından, temyiz denetimine elverişli nitelikte gerekçeyi içeren bir karar bulunmamaktadır (T.C. Anayasası m. 141, HMK m. 297/l-c). Bu nedenle, ziynet ve ev eşyalarından bedeline hükmedilenlerin hangi eşyalar olduğu ve bedelleri de gösterilmek suretiyle bulunacak toplam miktara hükmedilmesi, yine davacı-davalı kadının aynen iadesi olmaz ise bedelini talep ettiği çeyiz eşyaları bakımından aynen iade talebi hakkında da bir karar verilmesi gerekirken; yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup; bozmayı gerektirmiştir.
4-Davalı-davacı erkeğin davası reddedilmiş, davacı-davalı kadının davası ise kabul edilmiştir. Her iki davada da kendisini vekil ile temsil ettiren davacı-davalı kadın yararına karar tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca ayrı ayrı maktu vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken, bu konuda olumlu ya da olumsuz bir hüküm kurulmamış olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
5-Davacı-davalı kadın dava dilekçesi ile adli yardım talebinde bulunmuş, talebi mahkemece kabul edilmiştir. Adli yardım yapılacak tüm yargılama ve takip giderlerinden geçici olarak muafiyet sağlar. (HMK m. 335/1) Adli yardım hükmün kesinleşmesine kadar devam eder. (HMK m. 335/3) Adli yardım kararından dolayı ertelenen tüm yargılama giderleri ile Devletçe ödenen avanslar dava veya takip sonunda haksız çıkan kişiden tahsil olunur (HMK m. 339). Buna göre yapılan yargılama giderlerinin davalı-davacı erkekten tahsiline karar verilmesi gerekirken olumlu ya da olumsuz hüküm kurulmaması doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, 3, 4 ve 5. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma sebebine göre ziynet ve çeyiz eşyası alacağına ilişkin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 31.03.2016 (Perş.)