Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4,53/6.maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik inceleme ile hüküm tesis edildiğine, katılanlar vekilinin ise bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-Olay günü sanığın sevk ve idaresindeki yolcu otobüsü ile refüj ile bölünmüş yolu takiben seyri sırasında, ışıklı dönel kavşakta kendisine yanan kırmızı ışığı fark ettiğinde, önünde kırmızı ışıkta durmakta olan araçlara çarpmamak için, sağa manevra yaptığı ve bu sırada yeşil ışıkta kavşaktan geçerek, karşı taraftaki yola girmek üzere olan traktöre sağ yan taraftan çarptığı, bir kişinin öldüğü, bir kişinin ise nitelikli şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda; dosya içeriğinden kırmızı ışık ihlali yapmak suretiyle olaya sebebiyet verdiği anlaşılan sanık hakkında bilinçli taksir koşullarının oluştuğu ve bu nedenle cezasından TCK"nın 22/3 maddesinin uyarınca arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi;
2-Dosya içeriğine göre tamamen kusurlu olduğu tespit ve kabul edilen sanık hakkında, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt sınırı da nazara alınmak suretiyle, uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, tamamen kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu bir kişinin ölümü ile bir kişinin nitelikli şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması;
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.