MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı kadın tarafından asıl davanın kabulü, kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar ve nafakaların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle davalı-davacı kadın yararına 07.01.2015 tarihli celsede dava tarihinden başlamak üzere tedbir nafakası takdir edildiğinin anlaşılması karşısında davalı-davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece, boşanmaya neden olan olaylarda, tarafların eşit kusurlu oldukları gerekçesiyle, her iki tarafın davaları kabul edilerek boşanmalarına karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden; davacı-davalı erkeğin sadakatsizliğine karşılık, davalı-davacı kadının erkeğe karşı aşırı kıskançlık gösterdiği kabul edilmiştir. Erkeğin sadakatsiz davranışta bulunduğu kabul edildiğine göre, kadının kıskançlığından söz edilerek, kadına kusur olarak yüklenmesi doğru değildir. Toplanan delillere ve dosya kapsamına göre evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında ve boşanmaya neden olan olaylarda erkeğin tam kusurlu olduğunun kabulü gerekmektedir. Gerçekleşen kusurlu davranışlar kadının kişilik haklarına saldırı niteliğini taşımaktadır. Kadın yararına Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesi koşulları oluşmuştur. Bu haliyle mahkemenin tarafları eşit kusurlu kabul etmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine göre, davalı-davacı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin (TMK m.174/1-2) reddi doğru olmamıştır.
3-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.186/1), geçimine (TMK md.185/3), malların yönetimine (TMK.m. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.m.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.m.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davalı kadın yanında bulunan çocuklar yararına da uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.04.04.2016 (Pzt.)